Bu gün sekiz yıl oldu senden haber gelmeyeli. Telefonun cevap vermiyor. Anlatacağım o kadar şey birikti, koşuyorum ki anlatayım seni bulamıyorum. Yutkunuyorum ve geri dönüyorum.
Sonra bir yumruk oturuyoyor yüreğimin üstüne. Daralıyorum, boğulur gibi oluyorum. Açıp camı karşıki ormanı tümden içime sokmaya çalışıyorum oksijei beni rahatlatsın diye.
Olmuyor be dünyaya geliş nedenim. Olmuyor işte sensiz. Ne şarkılara hükmüm geçiyor, ne doğan güneşe. Özledim hemde çoooook..
Biliyorum gittiğini, sekiz yıl evveli lakin bu yürek laf dinlemiyor. Öğle asiki bana yürü git beni kandırmaya çalışma diyor.
Hoş benim istediğim de bu ..
Ama seni ben yıkadım ellerimle. Sözümü tuttum ve yanından hiç ayrılmadım. Seni evine getirdim, hasret kaldığın evine, salonuna yatırdım ve bekledim sabaha kadar...
Sabah geldi onlar, bunlar...
Ben yattığın yerde yanına yattım ve hep kulağına anlattım olanları. Sonra seni benden alıp gittiler..
Selâlar verildi. Çıktım balkonunda hem dua ettim, hem ağladım. İşte bu sondan bir evveli idi.
Kapının önünden geçirdiler bu son veda idi. Bende takip ettim, geri yolladılar.. İşte Emirler’e gelmediğim için şu an çok pişmanım. Yanında olup, bak ben buradayım Menekşe Gözlüm demeli idim ..
Döndüm evine işte bitti, annem gitti diye doyasıya ağladım şu anki gibi..
Götürdün acılarını, çilelerini, neler yaşadıkların şu anki gibi bende ayan beyan AHHHH ÇİLELİ ANAM AHHHH..
O gece duan okundu, sonrasında para, pul başladı. Ben öğle Mecnun’um ki anlamadım bile ne olduğunu sonra anladım ve onlara kusmam geldi Melek Amammmm
Duadan sonra herkez dağıldı kızının biri çocuklarını aldı Abi’sinin evine gitti, öbür abisi ile. Senin öbür ömür törpün olan kızın aldı oğlunu Mustafa’gile gitti. Senin evinde kalmaktan korkarmış !!!
Beni yapayalnız bıraktılar o koskocaman evde.. Yıllardır içinde kimsenin oturmadığı..
Senin odandaki divana oturdum ve belki birinin vicdanı sızlarda gelir dedim gelmediler annem..
Her tıkırtı beni ürpertti ..
Ve sana seslendim:
- Korkuyorum annem ama hiç bir yere gitmeyeceğim..
Gitmedim, görevlerimi yerine getirdim, her gün seni ziyaret ettim.
Onları anlatmıyorum annem ve şu kadarını söylüyorum. Senin gidişin benim miladım oldu ve onlar sa gözümde ve yüreğimde temelli öldüler !!!
On üç gün yalnız başıma kaldım evinde annem ve sonra döndüm evime.
Anneciğim, seni çok seviyorum, özlüyorum ve bu ateş hep harlı..
Kabrin pir Nur, makamın cennet olsun.
Senden razıyım yer gök razı gelsin.
İnşallah sende benden razı gitmişsindir..
Ruhun şad olsun anaların en mükemmeli, fedakar annem..

Nazire Nalçacı
26/ Mart /2014. Karapınar - Ankara