Dünya bir ayna ve biz olmayan sayılar dansedip duruyoruz sadece 1 in etrafında. Hepsinin amacı aynı, sadece 1 e yaklaşmak. Dolunaya doğru hareket eden ateşböceklerinden farkımız yok. Kimbilebilir. Kimimiz sahte ışıklara aldanıyor, gecenin bu zifir karanlığında. Gündüz mü, yok. Aslında hep gece, ayrılmanın doğal bir sonucu olarak.

İyi olan yüz çarpma ve toplamayı almış, kötü olan yüz ise bölme ve çıkarmayı. Bölenleri ve çıkaranları sevmeyişim bundan olsa gerek. Bilseler güzelliğini toplamanın ve çarpmanın yapmazlar bölücülükten bir çıkarım, hep artım yönünde olurlar. Zaten biiz sayıları değerli kılan toplanılması ve çarpılması değil mi?

4 işlem varmış, 3 tane de elma. Gel de çık bu işin içinden. Hımmm. Zor olmalı yanıt. Yanıtlar için, ya da doğru yanıt için zihin ve gönül konuşmuşlar. Zihin demiş "ben risk almam", gönül demiş "çok seviyorum". İşte risk budur. Bir matematik hesabı, bir toplama ve bir çarpma. Asla ama asla bir çıkarma ve bölme değil.