……………

Seni seviyorum.

Seni seve seve yaşıyorum. Seni seve seve şiirler kaleme alıyorum. Seni seve seve bana imgeli haller oluyor. Seni anlaya anlaya meşakkatli yollar gidiyorum. Seni aklıma kazıya kazıya tepeleri gururla geri(m)de bırakıyorum. Seni sol yanıma ekleye ekleye beyaz bulutlu gökyüzüne sen bakışlı gözlerimi çeviriyorum. Gözlerine alışa alışa y/önüme bakıyorum. Sözlerine kana kana rast geldiğim nehirlerde likir likir su içiyorum…


Seni çok seviyorum.

Seni seve seve hayattan şiirsel tatlar alıyorum. Ellerini tuttuğumda bin bir heyecan dalgası kaplıyor bütün bedenimi. Seninle nereye yürüsem, oraya adı bahar bir mevsim uğruyor. Seninle susmak da boş bir hatıra değil. Seninle geçen her dem’in bir kıymetli sayfası var…


Seni seviyorum.

Seni hissede hissede adımlar atıyorum. Gücümü varlığından alıyorum. Senin benimle olduğunu bilmek, kuvvet veriyor zayıf noktalarıma. Senin benimle iyi ve kötü gün dostunu olduğunu hatırlamak, düşlerime sahici yarınlar muştuluyor. Senin benimle aynı ortamda bulunduğunu hatırlamak, umutlarıma taze tümceler yerleşiyor…


Seni çok seviyorum.

Ve seni sevdiğimi, beni bilen herkes biliyor. Seni sevdiğimi, havada uçan kuşlar da anlıyor. Seni sevdiğimi, oyunlarına koyu koyu dalan çocuklar da farkına varıyor. Çünkü ayan beyan sevgimi gösteriyorum (sana). Çünkü senin sevgin içime derin mi derin sinmiş. Çünkü senin sevgin; benim biricik zenginliğim, tutunduğum sağlam dalım, mutluluktan bayıldığım yegane zamanım olmuş…

Seni seviyorum.

Ve seni severken baya rahatım, çok huzurluyum.

Kimseden çekinmiyorum, sen yüreğimde pır pır uçarken.

Herhangi bir engeli takmıyorum, sen hücrelerimde kan gibi dolaşanım kaldıkça.

Sen canımda en canan imgeyken, her türlü şiiri bize armağan olarak görüyorum. Bütün güzel şarkıları ikimize sayıyorum. Bütün güzel günleri, ömrümüze hediye olarak kabul ediyorum…


Seni çok seviyorum.

Ki seni sevdikçe kat kat büyüyorum. Seni sevdikçe ben ve senden çıkıp KOCAMAN bir bize kavuşuyorum.

Seni sevdikçe, esmer dağlarım birbirine çabucak kavuşuyor. Seni sevdikçe, körpe masallarım gerçeklikle hemen arkadaşlık kurabiliyor. Seni sevdikçe, Dado annem benden razı kalıyor, rahmetli Ahmet babamsa toprağında gönlü rahat uyuyor…


Seni seviyorum.

Ve seni sevmek upuzun bir romanın destansı öyküsü…