Ne önemi var nedenlerin, niçinlerin…

Kim olduğum çok mu önemli, ben bile bilmezken. Nasıl bir cevap verebilirim ki ‘’nasıl’’ sorusuna her an frekans değişebilmekteyken.

Kim bilir, belki de bir hayalimdir ufuk çizgisinin çok ötesinde ve hayallerin gölgesinde sırra kadem basmış bir yansımayımdır aynada kendi aksini görmeyen…

Ah, şu sorular yok mu hani cevabı olmayan. Yoksa çoktan seçmeli bir soru muyum, cevabı son şıkta saklı. Evet, evet: e) Hiçbiri…

Boş bırakmamalı soruları ve asla da tahmin yürütmemeli. Olur ya, yanlışlar doğruyu götürüp, sınav geçersiz olursa. Hangi sınav mı… Bilemem ki hangisi…İlk günden beri girdiğim sayısız sınavlardan biri işte; hepimizin sınavı kendimize özel değil mi…

Tamam, tamam… Belki de sadece boş kâğıda kısacık bir komposizyon yazmalıyım kendimle ilgili: Kısa, açık ve yalın: Bilinmezlikler ve sorularla yoğrulmuş ve bir o kadar sıkıcı.

Her birimiz satır aralarına gizli değil miyiz, ezelden beri. Olur ya, belki bir hatıra kalır bizden geriye. Hani bir gün çekip gidersem buralardan çok uzaklara. Fark eder mi acaba, varlığım ya da yokluğum…

Yoksa bir hiç miyim hiç olmadığım kadar.

Çokça olabilseydim keşke, olabildiğim kadar…