Düşünüyorum da; ne çok düşünmüşüm… Beynimin hakimlerini, olmazsa olmaz dediğim alışkanlıklarımı, alışkanlıklarımın mimarlarını, bitenlerimi, gidenlerimi, yitirdiklerimi, aklımın duvarlarına çivilenenleri… Ne çok düşünmüşüm! Eskiden elimi çenemin altına koyar, olanları seyrederek düşünürdüm, şimdi iki elimin parmakları başımı avuçlamış durumda, yakınmalarımı düşünüyorum.
Yaralarımı sırtımdan indirmek arzusundayım. Gözkapaklarıma geceleri yerleştirmek istemiyorum hayatın kıyısında gezinirken. Vazgeçtim… Vazgeçtim… Duygularıma kelepçe vurdum, “ah’’larıma, “keşke’’lerime söz hakkı vermiyorum. Ayazda kalmış hayallerime gün ışığı doğacak artık. İnatçı bir şarkı besteledim adına da VAZGEÇMEYECEĞİM koydum.

Piç etmeyeceğim vazgeçmeyeceklerimi.
Şimdi bir daha düşünüyorum da; ne çok düşüneceklerim var daha.
Nilüfer AKYOL KARÇKAY
OOOFF OF ‘ kitabımdan.