"Korkunun ecele faydası yok". Ne güzel söylemiş atalarımız ama ufak bi farklılık yaptığında dahada güzel bişey çıkıyor ortaya. Nasıl mı? "Ecelin korkuya faydası çok". Nereye bağlanır bu söz nereye götürebiliriz ne anlamlara çekebiliriz açıklayayım.
Öleceğiniz anda yani ölme durumu ve korkusuyla karşı karşıya geldiğiniz anda gözünüz kararır ne yapacağınızı bilemezsiniz ve anlamsızca ve amaçsızca etrafınıza saldırabilirsiniz. Ya da en azından şimdiye kadar okuduklarımdan ve izlediklerimden çıkardığım ölüm anı korkusu sonucu bu. Yani başka bir deyişle o an elinizde avucunuzda hiçbir imkanınız kalmaz. Ve burdada yine bambaşka bir söz geliyor akla. "En tehlikeli kişi kaybedecek birşeyi kalmamış kişidir". Eveet elde var iki söz. Hadi şunu üç yapalım ve "kolu kanadı kırılmak" deyişimizide bu yazının içine dahil edelim. Elimizde üç sözümüz var ve açıklamama izin verirseniz bağlantılarıda aslında çok basit ve net.

Şimdi açıklayayım. Bir sınıfta toplulukta yada adını siz koyun herhangi bi yerde söz sahibi ve üstün kişi sizsiniz. Yani istediğiniz gibi "at koşturuyorsunuz". Ve tabii bu serbestliğin ve TEK’liğin getirileride var ve sizde bunlardan faydalanıyorsunuz. Sonra bir gün bi anda nasıl oluyorsa bu zamana kadar sesini çıkarmamış topluluktan birileri sizin arkanızdan iş çevirip kullandığınız bu imkanların arkasını arıyor. Yani yine atalarımızın dediği gibi "değirmenin suyu"nun peşine düşüyor. İlk başta eminsiniz kendinizden ve çevrelerinizdekilerden çünkü onlar idoloji olarak vur deseniz vuracak dur deseniz duracak kişiler.. Ama ufaktan bir panikte olmuyor değilsiniz. Hemen bu işin arkasını arayan kişileri uzaklaştırıyorsunuz etrafınızdan bi şekilde usulüne uydurarak. Sonra tabii sıra topluluğun içindeki diğer bireyleri ikna etmeye geliyor. Ve etrafınızda bundan önceki bi kaç olaydada karşınızda durmuş gibi görünen şahıslara atıflarda bulunuyorsunuz. Ohh diyorsunuz tamam bu işide kıvırdık gibi..
Sonra işler kızışıyor ve her ne kadar uzaklaştırmış olsanızda önceden yapılan araştırmalarda sıkıntılar ortaya çıkıyor. Ve birileri nasıl yapıp ettiyse açık etmeye açıklamaya başlıyor. Eyvahhh!! Hemen bi karşı hamle yapmak gerek diye düşünürken ilk sözümüze geliyoruz. Korku kaplıyor sizi ve anlamsız ve acamice(!) işler yapmaya başlıyorsunuz. O güvendiğiniz kişilerden birinin arkasında dururken diğerine iki metin gönderiyorsunuz. "Hacı sen şunu imzalada benimde kafam biraz rahatlasın. Düşünecek zaman kazaniim" diyosunuz. Tabii öl dedinizde insan canı bu o adamda kendi canını düşünüp kendince bildiğini okuyor.. Kıskaç iyice daraldı, can gidiyor ecel geliyor.. Ve tabii güvendiğiniz dağlardaki karlar sizinde "kolunuzu kanadınızı kırıyor". Ve TEKliğinizi kabul etmiş topluluğunuzda hafiften bi uyanmamı yaşanıyor yoksa? İşte burada bi soru daha geliyor aklıma.. Acaba "ecelin korkuya faydası çok" muymuş?..
Tabii bunlar atasözleriyle oynanan küçük bir oyundan ibaret ama bazen körü körüne bağlılıktan doğal depremler büyük hasarlar verebiliyor..
Tabii bu demek değildir ki TEKliğin ortadan kalkması herşeyi çözecek..
Ama umut edebiliyoruz aslında ve birazda pollyannacılık yaparak diyoruz ki "herşey çok güzel olacak.."