Eski bir defterimi karıştırırken gördüm bu yazıyı. Günümüze uygun gördüm. Her zaman
güncelliğini koruyan.

Nerde başımızdan savamadığımız inekler?

Bu yirmili yaşların başında yazdığım bir şiiri son dizelerinden biri. Bu anneler gününde
bir şiir yazmayı düşünüyordum anneme diye devam ediyor. Demek ki anneler gününde
veya bir gün önce yazmışım şiiri.O gün babam çok kızmıştı bize hatırladığım kadar. Üstelik
bir boğadan daha kızgın yürümüştü üstümüze. Olay her zaman oturduğumuz halamgilin
evlerinin önünde geçmişti." Eşşoğlueşşekler" diye ağzı köpürerek bize adeta saldırmasıydı.
Babam bize hiç vurmadı. Önüne katarak dövülmekten beter bir halde söylene söylene eve
eve götürdü o gün.

İnekler bize emenet edilmemişti ki bakalım. Biz o işlerle uğraşmazdık. Onlar babamızın ve annemizin işiydi. Babam memurdu ama bahçe ve ineklerin bakımı işlerinde anneme her zaman yardımcı olurdu. Bizler gerçekten rahattık. Bizden fazla bir şey beklenmezdi.
Onların yaptığı görevler bizden istenmezdi.Ben, benim küçüğüm kız kardeşimle ev işlerini yapar, yemek yakma pahasına şiir ve öyküler yazar, resim yapardım. Kardeşim boş gevezelikleriyle evin komiğiydi.Onun küçüğü erkek kardeşim ise elinde sapan, bahçede ve
sokak aralarında kuş avlar, halamın eltisi Halime teyzeye parayla satarmış bu güvercinleri.
O zamanlar henüz küçük bir kız olan kardeşimizse bizi rahatsız edip açıklarımızı düğün
evinde söylemekle meşguldü.

İnekler nerde? Başıboş ineklerin nereye gideceği belli mi olur? Onları bir yere bağlamak gerekti.Nedense bizim ineklerin ağıl dışında bağlandığını hiç mi hiç görmedim. Birgün komşumuzun bahçesine girmiş, kelemlerinin bazılarını yemiş, bazılarını tırtıklamışlardı.
Bahçe sahibi komşumuz bunun için bizden oldukça yüksek bir para istemişti. Annem bunu
hiç unutmamış, daha sonra hastalanıp yatalak olan komşumuz için: Ben ilendim de ondan
bu duruma düştü, . Haksız yere para aldı bizden. Bahçesinin barısı iyi değildi. Başkalarının
hayvanları da giriyordu oraya derdi.

İnekler bulunamadı. Sonunda babam polise gidip, ineklerin kaybolduğunu söyledi. Polisler
Araştırdı. Sonunda ineklerin çalındığı kesilip kasaplara satıldığı anlaşıldı. Belki zavallı Kara
kızın ve Sarıkızın etlerinden biz de yedik. İki de onların yavruları düve vardı.

Bu inekler bende başka inekleri çağrıştırdı. İnek kim? İnekler n’apıyor? Yoksa kimi inekler
kesilip satılmayı mı bekliyor? Yoksa kesilip satıldı mı bize? Gözü kapalı yediriliyorlar.Nerde
bu ineklerin çobanı? Ortalığa kim saldı bu inekleri? Otlaklar bitiyor bak. Rant uğruna dağ-taş parçalanıp, deliniyor, satılıyor..

İnekler pankart açamaz mı? "Biz inek değiliz, inek olmak istemiyoruz."diye. İnekler(mö)den
başka sözcük bilmezler mi? İnekler her önüne gelene evet mi derler? Önlerine sunulan her
kanun teklifine hiç düşünmeden parmak mı kaldırırlar? Her "mö" bir evet mi demek.İnekler
çok mu gerçekten. N’apmalı? Kesip yemeli mi bu inekleri yoksa otlağı bol yerlerde yayılıp
dursunlar mı? O kadar serbest mi komşu bahçeleri onlara? Dur durak yok mu? Offf!!!






Nazik Gülünay