Ne yaparsak yapalım hayatımızda hep boş kalan bi yerler var.
Ya kavuşmalarımız,ya mutluluklarımız,ya da sevdiklerimiz.Hiç bir zaman aslında gerçekten yanımızda olmasını istediklerimiz yanımızda değil ve aslında hep olmak istemediğimiz yerlerdeyiz.
Ne garip şöyle dönüp bakın bi hayatınıza.Şunu yaşadım herşeyiyle acısıyla tatlısıyla doyasıya tam olarak eksiksiz dediğiniz kaç şey var...
Benim hiç yok!
Hep bişeyleri eksik yaşıyoruz yada yaşatılıyoruz.Belkide eksiksiz yaşamaktan korkuyoruz. Büyüsü bozulacak sanıyoruz.
Mesela aşkı tam yaşasak sen onu sevsen onu seni sevse eksik olmasa hiç, o zaman sıradan bişeymiş gibi oluyo sanki yaşanan. Aşk ’AŞK’ olmaktan çıkıyor.Çümkü biz alışmışız acı çekerek yaşamayı aşkı.
Ayrılıklar olmasa hayatımızda kavuşmaların tadı olur mu?
Hiç ağlamasak hayatta,gülmenin kıymetini bilir miyiz?
Herşeyi tam değil de, kırpık kırpık,parça parça yaşayınca yeni şeylere açık kalıyo kapımız.Eğer tam yaşasak aşkı yenisine yer vermeyiz.Tam yaşasak mutlulukları yenisi heyecan vermez...
Evet eksik yaşıyoruz bi çok şeyi,ama bu eksiklikleri başka eksikliklerle doldurmaya çalışmalı insan.Yoksa kapanmazsa hayatımızın eksik taşları yolları aşamayız.Olduğumıuz yerde sayarız.Taşları yerine oturtmalıyızki yola devam edebilelim.

Hayatı EKSİKSİZ yaşamanız dileğiyle...