Neden ölüyor? Neden gidiyor? Ben şimdi burada, bu soğuk dünyada onsuz ne yapacağım? Küfür etmek istiyorum Tanrım, ucu sana bile değebilir, çünkü alacaksın onu benden. Kusura bakma ama artık isyan etmekten başka bir şeyi de beceremem.

Bir kuş uçtu sonra gökyüzünde, "Ne güzel!" dedi, düşüncelere dalmıştım, "Anlamadım." dedim, "Kanatları ne güzel! Ben de bu kuş gibi mi uçacağım cennete? Benim de mi böyle güzel kanatlarım çıkacak?"
Gökyüzüne baktım, kuş kaybolmuştu. Yutkundum, boğazım çok acıdı. Konuştum, sesim biraz kısıktı:
"Uçmasan olmaz mı?"

İrkildim, bir çıtırtı duydum arkamda. Arkamı dönüp baktım, gökyüzündeki kuş arkamdaki ağacın dalına konmuş meğer. Kanatlarını hafifçe çırptı, gagasını kıpırdattı, inanamadım konuşmaya başlayınca:
"Bir kuşa asla uçma deme! Bir kuşun her şeyidir uçmak, kuşu kuş yapan şeydir. Kuşlar uçmak için doğar."

Kuş uçtu gitti bunları der demez, önüme doğru döndüm ben de, kuşun söylediklerini, insanlar ölmek için doğar diye yorumladım. Ne yapabilirdim? Ne yapabilirdik ölüm karşısında? Aciz değil miydik sonuçta?
"Uç!" dedim ona ve ekledim:
"Nasılsa bir gün ben de uçacağım yanına..."

Ahmet Kastancı