Bir gün ikimizde pişman olacağız.
Mesela sen: Caddelerde tek başına yürürken mutlu bir çift göreceksin ve dünlerin aklına gelecek. En derinden bir ah çekip gözlerin dolacak. Pişmanlığın gittikçe artacak. Sana herşeyden çok değer veren beni her nefes alıp verişinde özleyeceksin; çünkü ben birtek seni sevmiştim ve hemde en derininden sevmiştim. Bu aşk kalbe fazla, akla zarardı ama ben her zorluğa senin için katlanıyordum. Gözlerim körlükle tanışmıştı seninleyken. Başkasına dostça bakmayı bile sana ihanet sayardımda kimseyle gözgöze gelmezdim...
Duracaksın bir sessizlikte ve etrafına bakacaksın ve işte o zaman anlayacaksın herkesin gözünde anlamsızlaştığını; çünkü sana anlam katan bir bendim, ki bunu sen her zaman dile getirirdin.
Yokluğum bile olmayacak yanında. Her neyim varsa beni bırakmayacak. Yanındayken sahip çıkamadığın bana sensiz daha iyi sahip çıkacağım; çünkü seninleyken ben ben değil sendim, bunu anlayamadın...
Özlemim dem tuttuğunda kalbin kaynayacak için için yanacaksın.
Mesela bir şarkıda buluşmak isteyeceksin benimle ama hiçbir şarkı bensizliği bile yanına getirmeyecek, ağlayacaksın ama gözyaşların bile senden nefret edecek; çünkü ben seninle gözyaşlarını küstüren insandım. O kadar güzel gülüyordun ki o zamanlar, ağlatmaya bile kıyamazdım seni. " Aşk güldürmek, mutlu etmektir sevgili " ama sen bunları anlayamadın o zamanlar. Bensizlikle tanıştığın zamanlarda daha iyi anlayacaksın beni ve aşkı.
Mesela ölmek isteyecek ama ruhun bededine yapışacak. Ucuz aşklarda hep ölü doğacaksın ama öldüğünü yaşarken anlamayacaksın. Kalbin atıyor diye hayattayım, yaşıyorum zannedeceksin ama unuttuğun o kadar çok şey olacak ki; "kalp atışlarına sebep olanın yoksa yanında, nefes almanın anlamı olmaz." Bunları çok sonra anlayacaksın...

Mesela ben; seni sevdiğim için hiçbir zaman pişman olmayacağım. Tek pişmanlığıym, seni seninle birlikte sevmek olacak. Keşke seni daha öncede sensiz sevseydim.