Bu yazı dizisinde çocukların bazen hoşumuza giden bazen de bizleri şaşırtan davranışlarından yaşanmış örnekler vereceğim. Umarım ilgi çeker…


Babaya El Sallayalım

Oğlum Murat’ın bir tutkusu vardı ki çok hoşuna giderdi: “babaya el sallamak”. Evin hemen karşısında durak vardı, o durakta ben minibüs beklerken bana el sallamasının hazzına doyamazdı oğlum. İşe gitmek istediğimde arkamdan ağlar, benimle gitmek isterdi. Ancak annesi ona “hadi gel babaya el sallayalım” dediğinde her şeyi unutur, pencereye koşardı.


Dışarıda Pampir Var

Öğrencilik yıllarımda mezarlık kenarında bir evde otururduk. Bir akşam kardeşlerimle sohbetin konusu vampirler ve kurt adamlar olmuştu. Konuya iyice dalmışken:
“Şimdi dışarıya çıkacak olan var mı?” diye sordum.
Kimsenin cesareti yoktu…
Amaç, “Utanın bakın, şu küçük çocuk kadar cesaretiniz yok!” demekti ve daha 4-5 yaşlarında olan küçük kardeşime aynı soruyu sordum:
“Dışarıya çıkar mısın şimdi?”
Kardeşim "hayır" anlamında omuz sikti…
“Neden?” diye sorduğumda:
“Dışarıda pampir var” dedi.


Kendi Sesimi Kısayım

Oğlum Murat’ın konuşmasından televizyonun sesini duymakta zorlanıyordum. Ona dedim ki:
“Oğlum, şu televizyonun sesini biraz aç ve kendi sesini de biraz kıs!” dedim…
Başka bir gün yine televizyonun sesini biraz açmasını istediğimde:
“Kendi sesimi de kısayım, değil mi baba?” dedi…


Koparırken Görmüş

Tarlalarda çok vardı domates, patlıcan fidanları ama bir de ben kendime küçük bir bahçe oluşturmuş, domates dikmiştim. 2 tane domates erik büyüklüğüne gelmişti. Henüz yeşildi ama benim gözüm hep onlardaydı. Kızaracağı günü iple çekiyordum… Ama bir gün domateslerin koparılmış olduğunu gördüm. Emin değildim onun kopardığına ama komşunun küçük çocuğunu biraz sorgulayayım dedim.
“Domatesleri sen koparmışsın.” dedim.
“Yo! Ben koparmadım” dedi.
“Ama Etem görmüş koparırken” dedim. Tabi yalandı bu… Ama çocuktan gelen cevap ilginçti.
“Hayır, olamaz! Etem Abi orada değildi.”

(devam edecek)

Kadir Tozlu
27.10.2013