Geçenlerde bir mağazada giyisi bakıyordum, biraz ileride sıralanmış siyah, gri, lacivent renklerde pantolonlar gördüm ve ilerledim. Pantolonun birini elime aldığımda tezgahtar arkadaşın bana doğru bakarak tebessüm ettiğini gördüm. Bir gariplik olduğunu anladım, meğer bayan reyonu imiş, hepinizde buna benzer vakalar yaşamışsınızdır. Bayan reyonunda pantolon, erkek reyonunda gömlek ….karışa biliyor. Sonuçta artık hepimiz pantolon gömlek giyiyorduk. Biz erkekler etek giyemeye cesaret edemedik. Bari bayanlar pantolon giyerek eşitliği bozmasın.

İşin şakası bir yana teknoloji çağı dediğimiz aslında tüketim çağı demenin daha doğru olacağı günümüz ihtiyaçlarına ayak uydurmak pek kolay olmadı. Her geçen gün artan ihtiyaçları karşılamak için ailede bir kişinin çalışması artık yetersiz gelmeye başlamıştı. Daha düne kadar bulaşık makinesi lüks eşya sayılırken artık plazma tv , kameralı telefon, bilgisayar, laptop zorunlu ihtiyaçlar listesine girmişti bile. Hatırlıyorum da çocukluğumda bir elektirik birde su faturası vardı. Şimdi ise elektirik, su, doğal gaz, internet, ev telefonu, cep telefonu, kredi kartı aklıma ilk gelen faturalar daha da var..Velhasıl gelişen teknolojinin faturası bize ağır oldu.

Bu ağır faturanın altından evin erkeği yalnız başına kalkamadı. Evin hanımı da artık çalışma hayatına atılmak durumunda kaldı. Erkek yükünün yarısını bayana verince haliyle bayanın yükünün yarısını da alması gerekiyordu. Sonuçta sırayla bulaşık yıkar, ev süpürür yemek yapar olduk. Mutfak önlüğü nede yakıştı erkeğe. Yanlış anlaşılmasın yadırgadığım şey yardımlaşmak değil. Bir cinsiyetin diğerine üstün olduğu iddiası hiç değil. Elmayla armut birbirine eşittir demek kadar abes geliyor bana. İkisi birbirine ne eşittir nede biri diğerinden üstün, ama bu farklı oldukları gerçeğini değiştirmez. Bazı işlere kaba eller hiç yakışmazken, bazı işleri de o narin ellere hiç yakıştıramıyorum sadece. Sonuçta erkekler biraz kadınlaştı, kadınlar da biraz erkekleşti ortada bir yerlerde neredeyse eşitlendik işte.

Şimdilik endişe verici seviyede değil ama gelişen teknoloji ile birlikte ilerleyen tıp beni korkutuyor. İlk çocuğu annenin ikinci çocuğu babanın doğuracağı teknoloji çok uzak değil gibi geliyor. İnşallah tıp o kadar ilerlemez. Bekar olmasaydım bunları böyle cesurca yazabilir miydim o da ayrı bir mevzu tabi.