Geceye sıralanmış şarkıları dinlerken ruhumu içine alıp giden yılları kalemime takıyorum sustuğum için geldim denedim ve gidiyorum...

Hiç bir şeyi bitirmek için başlamayız ama kayboluşun ölümüdür sonların çağrısı..
Kibirli bir gecede içimden geçenleri bende merak ediyorum ne yatıyor bilincimde ve ne doğacak geceme yazıyorum görüyorum susuyorum...

Bir ben değilim ki o masalsı aşkların içinde mutlu bir prenses olmak isteyen
O yüzden sıramı beklerken yılların geçip gitmesi güzelliğime kıyması ve düşlerimi çalıp yerine bir daha koymaması affedilecek değil....çocukluğuma dönme özlemi umutlarımı oyuncak etmişken büyüme arzum ve bir baltaya sap değil çamur bile olamazken sıramın geçtiğini düşünüyorum..Farkındayım uzun bir cümle içinde boğulmak ve bütün isyanımı beyaz sayfaya döküp size de bulaştırma niyetindeyim özür dilerim ama susuyorum...