.................


Geceydi. Bir geceydi.
Ancak herhangi, sıradan ve normal kokulu bir gece değildi.
Hiç değildi…


Yağmur vardı dışarıda.
Yağmur durmadan yağıyordu günah işleyenlerin üzerine...

Ben ise seni seviyordum.
Sana akla uygun şiirler kaleme alıyordum…

Sıkılmıyordum seni sevmekten.
Seni özlemekten şikayetçi değildim…

Sendim. Sen kokusunda gecemi geçiriyordum.
Sen görünümlü potrede yalnızlığıma senli türküler mırıldıyordum.


Geceydi.
Gecenin adı ve tadı ve soyadı bizdik. El eleydik.
Bir masalın gerçek faslındaydık.
Yarasalar şahitliğinde dudak dudağa değen hecelerdik.
Mis kokardık birbirimize karşı.
Birbirimize karşı karanlık korkular değildik.
İçimizde umutlar vardı.
İçimizde ikimizi ve saadetimizi bekleyen sabahlar mevcuttü.
Vücut vücut olurduk. İki artı iki beş ederdik.
Matematiğimiz edebiyata boyun eğmezdi.
Pes etmek yoktu bizim için.

Bizim için buluşmak yazılmış bir kaderdi.
Sonsuzluk ederdi, her bir kavuşmamız…


Evet geceydi.
Sen gözlerim olurdun her satır başı ve sonunda.
Ben ise her yazardan/her şairden güçlü sözlerin kaldırdım her tümcede…




MESELCİ 2010.2013.0133