…………

Neden sen?

Güzel bir soru. Cevabı bol bir sual.

Bir kere seni seviyorum. Bir kere sırılsıklam aşığım sana. Bir kere sen diyorum, başka bir özne çıkmıyor ağzımdan. Dilim sana alışmış. Kalemim de seviyor seni. Tam ilham perimsin. Yaza yaza yanındayım. Beni büyülüyorsun. Beni heyecana getiriyorsun. İsmin dudaklarıma değince, tir tir titriyorum…

Seni sevmenin de birçok nedeni var. Seni sevmek, başlı başına bir mesele. Seni sevmek, en uzun roman. Seni sevmek, en mutlu olduğum gökyüzü. Seni sevmek, en konaklamak istediğim yeryüzü…

Seni hissediyorum. İçime başarılı bir şekilde seslenebiliyorsun. Aklıma geliyorsun olmadık demde. Aç kalıyorum çoğu zaman, sana sevgimi sunmak uzun sürdüğü için. Susuz kalıyorum çoğu vakit, hasretini an an içimde büyüttüğüm için. İçimdesin. İçimi işgal ediyorsun. İçimi iyi okuyorsun. İçimle büyüyorsun. İçimle gidiyorsun bir yere. İçimde yirmi dört saat dolaşıyorsun…

Belki de nedensiz seviyorum seni. Bilmiyorum. Bildiğim seninleyim. Bildiğim siyah gözlerine amansız vurgunum Leyl yanım. Bildiğim her halinle beni kendine hayran bırakabiliyorsun…

Seninle zamanlarımı dolu dolu geçiriyorum. Güzelliğine her gün onlarca şiir diziyorum. Güzelliğini satır satır anlatmaktan hiç sıkılmıyorum. Güzelliğini kelime kelime dile getirmekten sıkıntı duymuyorum. Yormuyorsun beni. Yorulmuyorum gözlerine asılı şiir kalmaktan. Seni şımartmaktan usanmıyorum. Utanmıyorum yanında. Doğal davranma rahatlığı veriyorsun adımlarıma. Güneşim oluyorsun her sabah. Her gündüz en kalabalık duygum olarak hacim ve kütle kaplayabiliyorsun. Her gece baka baka uyuduğum en yıldızım parlaklığında durabiliyorsun başımın üzerinde. Başımın üstünde yerin büyük. Bendeki yerin farklı. Derin, engin ve zengin…

Hoşuma gidiyorsun. Hoşluklar içinde bırakıyorsun hayatımı. Belki bunun farkında değilsin. Belki sesimi duyarsan, tam inanacaksın sevgime. Belki nefesimi nefesinde hissedersen sevdama karşılık vereceksin. Belki gözlerime dalarsan bir kere, bakış bakış koşacaksın bana hep. Belki birbirine değmeli tenimiz. Belki yağmurlar altında yeterince ıslanmalıyız. Belki kışta beraber üşümeliyiz. Belki her günümüz aynı anlamlarla yürümeli aşk yolculuğuna…

Sevdiğim aşk güzeldir.

Aşk, birlikteliği sever.

Aşk, beraberlikte yol alır.

Aşkta birimiz eksikse, eksik devam eder yoluna sevgi dünyamız. Aşkta birimiz yoksa, yoksulluk çeker kalplerimiz. Birimiz ikimiz, ikimiz birimizdir.

Neden seviyorum seni?

Neden sevmeyeyim ki…

Kalbim sen. Canım sen. Ruhum sen. Düşüncelerim sen. Suskunluklarım sen. Hayatım sen. Adım sen. Tadım sen. Gayem sen. Adresim sen. Yazdıkça yazdığım şiirim sen. Edebiyatım sen.

Hastayım sana.

Ve seni sevmek, en büyük hastalığım…

……………
Mehmet Selim ÇİÇEK
171020131739, Qoser