Cihan:
Benim adım Cihan
Tutulmuşum kara sevdaya
Anlatılanları duymam
Soruları cevaplamam
Hep ağlarım, gülmem
Ben tutulmuşum Yağmur’a

Işık bilge: (kahkaha atar)
Hahhahhaha

Cihan:(şaşırır)
Neden güldünüz

Işık bilge: (gülümseyerek)
Yiğidim kendini yaşarken öldürmüşsün
Kendini bir cesede döndürmüşsün
Ben de çok büyük derdin var zannederim

Cihan: (şaşkın)
Benim derdim büyük değil mi?

Işık bilge:
Hayır, senin derdin büyük değil
Çektiğin aslında ızdırap değil
Bilmelisin bu gün çok insan öldü
Nice çocuk yetim kaldın
Nice insan aç uyudu
Neden kendine zulmedersin
Bak zaman geri gelmez
Biraz sabret
Bilirsin güneş battıysa yeniden doğacak
Bilirsin ağaçlar yeniden yeşerecek
Biraz sabret güzelim
Bakalım gün neler getirecek
Ye, iç, gül, eğlen
Bu gençlik bir daha geri gelmeyecek

Anlatıcı bilge:
Cihan Işık bilge ile söyleşince
Biraz neşelenir toparlar kendini
Ama bir gariptir
Sessiz ve sakindir
Yinede eskisinden iyidir
Bir gün, yine umutsuzluğa kapıldığı gün
Çıkar bir uçurumun kenarına
Aşağıya bakar umutsuzca
Tam bırakacakken kendini boşluğa
Bir ses duyar:
(sahnede yaralı serçe ve cihan vardır yaralı serçe 9-10 yaşlarında bir kız çocuğudur)

Yaralı serçe: (bağırarak)
Dur! Yapma!

Cihan:
Hey küçük kız sen kimsin

Yaralı serçe:
Hele geriye doğru üç adım at
Ve yüzünü bana dön

(Cihan geriye doğru üç adım atar ve yüzünü yaralı serçeye döner)

Cihan:
Sen kimsin küçük kız
Seni buralarda hiç görmedim
Sen birden bire burada nasıl belirdin

Yaralı serçe:
Ben senin kurtardığın yaralı serçeyim
Allah’tan sana yardım için gönderildim
Dinle sana haber getirdim
Bil ki kavuşacaksın Yağmur’a

Cihan:
Sen bunu nereden bilebilirsin ki

Yaralı Serçe:
Sen beni kurtardığın gün
Ben Allah’tan bir dilek diledim
Dileğim senin Yağmur’a kavuşman
Allah kabul etti dileğimi
Tan yeri ağarmadan
Azıcık sabret

(yaralı serçe kaybolur yani sahneden ayrılır)
Anlatıcı bilge:
Yeniden umutlanır Cihan
Bir umut ışığı görür karanlık semadan
Bilir sabır acıdır
Meyvesi tatlıdır
Biraz sabretmelidir
Sabrın acısını kalbinde hisseder
Dayanamaz bu acıya bir gün
Arkadaşı Ufuk bir şiir okur
Ve Cihan’ı tam evinden vurur

(sahnede ufuk ve cihan vardır)

Ufuk:
Bak bugün bir şiir öğrendim
Okuyunca çok duygulandım
Sana da okuyayım

Ne olur söyleyin sevenler bana
Ayrılmak kanun mu ask kitabında
El ele tutuşup gülmeden daha
Terk etmek kanun mu ask kitabında

Ümitlerim kırıldı bitti
Hayallerim yıkıldı gitti
Bu dert beni benden etti
Sevdim, sevdim bak ne hale geldim

Her seven sonunda düşüyor derde
Bu ask kitabinin yazanı nerde
Bir aşık inandı çok sevdi diye
Terk etmek kanun mu ask kitabında

Ümitlerim kırıldı bitti
Hayallerim yıkıldı gitti
Bu dert beni benden etti
Sevdim, sevdim bak ne hale geldim

Nasıl beğendin mi şiiri?

(cihan bu sırada ocaktan kızgın demiri alır)

Ufuk: (bağırarak)
Cihan! Dur! Yapma!

(cihan kızgın demirle elini dağlar)

Ufuk: (üzgün)
Neden böyle yaparsın cihan
Bir acı yetmezmiş gibi
Şimdi tatlı mı geliyor ikincisi

Cihan:
Evet acı zevk vermeye başladı bana
Sevgim nefrete dönüştü yaklaşma bana

Ufuk:
Korkutuyorsun beni
Ne olur sakin ol
Sen âşıksın zalim olma
Sevgi anahtardır her kapıya

Cihan:
İnanmıyorum sevgiye
Aşka ve ümide
Bir karanlık kapladı ruhumu
Bir karanlık kapladı mavi gökyüzünü

Ufuk:
Nasıl böyle söylersin
Şarabını içmişken aşkın

Cihan:
Yalan, hepsi yalan
Sevgi yalan, sevgi acı
Nefret gerçek, nefret tatlı




Ufuk:
Çok değiştin sen
Haydi, eline ilaç sürelim
Biraz uyu sen

(cihan’ın eline pansuman yaparlar cihan uyur)

Anlatıcı bilge:
Cihan’ın sevgisi dönüşmüştür nefrete
Artık konuşması acı vermektedir herkese
Arkadaşları dağılır etrafından
Yalnız ufuk kalır dostlardan
Acı verse de konuşması
Ufuk hiç ayrılmaz cihan’ın yanından
İşte gerçek dost budur
Dost acı günde belli olur
Cihan nice kalbini kırar Ufuk’un
Ufuk aldırmaz
Ufuk bilir, Ufuk görür
Cihan’ın iyilikle dolu kalbini
Bilir bir gün her şey aslına döner
Şimdi sabretme sırası ufuktadır
Nefret dolu kış bitecek
Bahar gelip güller açacak
Sabır, sabır, sabır ki
Tan yeri ağaracak
Cihan ne kadar istemese de
Kaderde yazılı
Cihan ile yağmur’un yolları çakışacak
Sınıfta dostluk grupları oluşturulur
Cihan ile yağmur aynı gruba düşer
Cihan bilgeye itiraz eder

(sahnede yağmur ve cihan vardır)

Yağmur: (gülümseyerek)
Hey! Cihan aynı dostluk grubundayız