…………………

Huzur… Bulmak…

Mutluluk… Sahip olmak…

Kolay değil meselci. Hiç değil. Sandığın gibi değil…

Huzur her yerde değil. Huzuru elde etmek zor. Onu korumak daha da zor…

Mutluluk, öylesine bir duygu değil. Mutluluğa sahip olmak, herkesin harcı değil. Kaf Dağı’na ulaşmak gibi bir eylem, mutluluk ve huzur. İkisi birlikte yaşar. İkisi beraber yürür. İkisi birbirini terk etmez. İkisi birbirinden kaçmaz. İkisi birbirinden nefret etmez. İkisi birbirinden ayrılmaz, ayrılmak istemez. İkisi bire bir ekler daim. Et-tırnak gibiler…

Hayat ve insanlar birlikte önünü tıkıyor. Engellerle yolunu tıkıyor. Boş durmuyor hayat. Boş tutmuyor seni insanlar. Seninle uğraşan, seninle didişen, seninle kavga eden, seninle tartışan çok.

Bir nebze huzuru ve mutluluğu senden çok görürler yakındakiler. Çevrendekiler gülüşlerine hayırla bakmaz. Sevdiklerin, kalbini kıskanır, şiir şiir atıyor diye...

Ve ne kadar da mutlu ve huzurlu olsan da, birileri ya da bir şeyler üzebiliyor seni. İçine hüzün satırları ekleyebiliyor. Hakkından ileri geri konuşabiliyor. Devamlı olamıyor sevincin. Kursağında kalıyor güzelliklerin…

Yani seni düşünen, ne istediğini bilen, ne hayaller kurduğunu tahmin eden, ne yaptığına kafa yoran, seni bir yere karşılıksız davet eden, seni iyi günde ve kötü günde dost kabul eden biri; yok…

Evet yok. Yalnızsın. Yalnız takılıyorsun. Yalnız zorluklara katlanıyorsun. Yalnız başını yastığa koyuyorsun. Yalnız ağlıyorsun. Yalnız düşüyorsun. Tek başına göğüs geriyorsun acılara. Belalarla tek başına savaş veriyorsun. Yaralanıyorsun. Çaresiz kalıyorsun. Dermansız nefes almak zorunda kalıyorsun. Ölüyorsun. Kimse olmadan yanında ölüyorsun. Yavaş yavaş ölüyorsun meselci…

Yine de huzurla, mutlulukla.

Her zaman iyi ol meselci yine de…




Mehmet Selim ÇİÇEK
041020131302, Mardin