Bu sabah yürürken gözüme takıldı. Yıllardır görmediğimi farkettim. Seneler öncesine, çocukluğuma götürdü beni. Bayılırdım seyretmeye. Her akşam yanına gider hayranlıkla izlerdim açışını. Akşam ezanı okumaya başladığında tek tek açardı çiçeklerini. Ezan bittiğinde tamamı ile açılmış olurdu. Yeniden doğardı sanki her gün batımında.
Sadece görmek bile bu kadar etkiledi beni.Neleri yitirmişim zamanla. Şimdi izlesem neler neler görürdüm onda. Bir çiçeğin yaradanı zikredişini görüp utanırım belki de. Ya da ilahi aşkla sararıp solan bir çiçeğin ezan sesi ile dirilişine tanık olurum. Kaybettiğim, unuttuğum güzellikleri anımsatan bir kaç damla yaş olur belkide gözümde.
Görülmeye, izlenmeye değer manevi bir mucize. Hiç olmazsa bir kez izlenmeli diye düşünüyorum.
Belki saçma gelecek okuyanlara. Hoşgörünüze sığınarak yazmak, paylaşmak istedim sadece.
Sonsuz teşekkürler ediyorum anlayışınıza.