6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
906
Okunma
"dünya mahmud ahmedinejat israili haritadan silme dileğini belirttiğinde haykırdı..oysa 60 yıldan beri, israil, filistini hem sözle hem de eylemle haritadan silmekte..
...
fransada ya da dünyanın herhangi bi başka yerinde ne yaptık ki, hiç kimse böylesi bi adaletsizlik karşısında, sesini yükseltmiyor?herşeyimiz sadece musevi olmadığımız için elimizden alındı.kalbimiz vücusumuzdan söküp çıkarıldı..
...
bize zulmedenlerle, insanlığın geri kalanınca verilen en teöel haklarımızı elde etmek için sonsuz görüşmelere zorlanan biz, bu denli dışlanmak için ne suç işledik?bu darbelere bize kaba saba insanlar denmesi için mi katlandık?neden kimse sesimiz duymak istemiyor?kitap aşıklarının bile sanki biz yokmuşuz gibi davranmasından sonra bizim için bi umut kaldı mı?hala kitap fuarına gitme niyetindeyim..eğer filistinli çocuklar, tüfeklerle ve tanklarla üstlerine gelen askerlere karşı elleirndeki taşlarla cevap verebilecek cesareti gösterebiliyorsa ben de kitaplarla ve kuşkulu bi programla silahlanmış iki yüzlülere karşı koymaktan korkmamalıyım.."
filistinli yazar susan absulwaha, 17martta liberationa tam da böyle demişti..
tanrım, bu insanlar günlerini bu acılarla geçiriyorlarken, bizim uzaktan ah vah ediyor olmamız ne kadar da samimiyetsiz..
sizce yarın sabah orada ne olacak..
çelimsiz bi güneş doğacak, rengi sarı..belki yağmur yağacak, isli..mermiler düşecek an be an..körpe bedenler yerlere yığılacak.."eba" feryatları uzanacak yukarılarda bi yerlere..
benim oturduğum yerde de bi güneş doğacak, nemli ilkbahar meltemleri kapımızın önündeki ağacın dallarını okşayacak..evden ilk ben çıkacağım yarın, 9da bi sınavım var..
kapımın önüne bırakılan gazetemi alıp yollara düşeceğim..bakkal açılmışsa bi kakaolu süt alacağım içe içe durağa seyreyleyeceğim..otobüs gelecek..
diğer insanlarla birbirimizi iterek otobüse bineceğiz, bu işi asla itişmeden yapamayız..
sonra otobüsteki gözler benim elimdeki süt paketine odaklanacak, ben son model telefonumun kulaklığını kulağıma geçirip gürültülü bişeyler dinleyeceğim..ağzımda pipetim olacak, elimde okunmamış notlarım, hangi sequence ne kadar diverge ediyor, onlara bakacağım..
cevizlibağa gelince otobüs, inip 127ye bineceğim..köprüyü geçince inip 128 yapacağım..
okula varınca çantamı aratacağım, her gün aratırım, biraz şüpheli bi tipim, okula bomba sokacağımdan endişe ediyor olmalılar..fakülteye varınca hemen bi çay alıp altıncı kata çıkacağım..
ne kadar olağan..
yarın neler yaşayacağımı tüm hatlarıyla tasavvur edebiliyorum şuan..
bazen ani değişiklikler oluyor fakat onlara bile alıştım..kuaförde, kıza para ödeycekken fenalaşıp hastaneye kaldırılabiliyorum, bazen araba çarpıyor, bazen de ben nostaljik tramvaya çarpıyorum..
fakat o çocuklar ne yapacak yarın sabah..
aile fertlerinden henüz kaybetmemiş oldukları gözlerinin önünde can verecek..kahvaltı yapamayacaklar, belki bi somun ekmek..lüks bile olabilir..
tanrım lanet olsun..
canım yine çok sıkıldı..!
devam etmeyeceğim..
elimin ermediklerinin içine kusmak istiyorum..
son kullanma tarihi geçmiş ders notlarımın boş arka sayfalarına düştüğüm çetrefilli sözlerden daha fazlasıymış hayat..sanırım kışın kullanılmak üzere derin dondurucuya attığım, zamanında fazlasıyla paketlenmiş hislerimi kullanmanın zamanı gelmiş..hayatın işaretlerini okumayı öğrenmeliyiz..
zihinsel kalabalığımın üzerine panzerlerle mi sataşsam ne yapsam..
itiraf etmeliyim ki, sequence notlarımı kaybettiğim için biraz sıkıntılıyım..sıkıntımın bi kısmını bu kadar basit bi olay oluşturuyorsa, bi de geride kalanları tasavvur edin..
bi yol buldum, ataklarımdan ve içsel kaygılarımdan uzaklaşmak için, sevgili erik ağacıma yazılar biriktiriyorum..
ve bi gün beni farkettiğinde, hepsini ona terk edeceğim..
yaamur şimdi susar ve gider..
(sustu ve gitti..)
bunu da gördün..:$