Sana dair
Gökkuşağıyım
Dilediğin renk olan

Sana karşı
Nisan yağmuruyum
Her gün üzerine
Bin bir bereketle
Sayısız şiirle yağan

Ve sana ”Şiir Adam” mahlasıyım
Kalbine usulca dokunan
Gözlerini mutlulukla öpen

Delice seviyorum seni yâr.


Korkma zır deli değilim. Duygusalım. Uysalım.
Sakinim. Durgun bir liman gibiyim. Yağmur gibiyim.
Ama sen aklıma gelirken değişiyorum. Duramıyorum yerimden.
Zıplamak istiyorum. Koşmak istiyorum. Havalanmak istiyorum, teyyareler gibi.
Fena sevmek istiyorum seni. Her an koklamak istiyorum seni.
Üstelik öyle böyle değil. Sırılsıklam, bütün kanımla...


Çünkü değerlisin, çok önemlisin benim için.
Benim için bir hazine gibisin. Kıymetin baya büyük.
Bendeki nadide güzelliğini anlatmak için;
birçok dil bilmem ve o dilleri akıcı konuşuyor olmam lazım.
Güçlü olmam lazım. Ayakta durmam lazım. Engelleri aşmam lazım.
Yakınlığında her vakit dolaşmak için...


Kalbimdeki sen şiir gibi. Mısra mısra büyüyorsun yüreğimde.
İçimde dize dize dile geliyorsun. Her dem benimlesin.
Senden uzaklaşamıyorum. Sensiz yürüyemiyorum dar sokaklarında Mardin’in.
Sen olmadan mavi gökyüzündeki beyaz bulutları seyredemiyorum.
Sen olmadan tanımadığım bir şehre ayak basamıyorum.
Sen olmadan gecelere tam anlamıyla merhaba diyemiyorum.
Senin gözlerin olmadan önüm hep karanlık.
Senin ellerin avuçlarımda değilken, daim zayıfım.
Senin ruhun yanımda değilken, yapayalnızım.
Sen olmadan hiçim. Kocaman bir hiç...


Ve sen varken yanımda, doya doya sarılmak istiyorum varlığına.
Koklaya koklaya sen olmak istiyorum. Delice seviyorum seni.
Deli ediyorsun beni. Heyecanlanıyorum ismin değince dudaklarıma.
Tenin değince tenime, yeniden doğmuş gibi oluyorum.
Seviniyorum, çocuklar gibi.
Seni sevmek her zaman delice.
Ve her zaman derin, her zaman dağ dağ...