ÖYLE YALNIZIM Kİ

Çay bardağında, çay demleyecek kadar yalnızım, yüreğim bom boş, sevdam sürgünlerde, düşlerim kederde, mutlu yaşamak kim ,ben kim,
Yaşadıklarım hep, beyhude
Evimde, çatalım, bıçağım, kaşığımla kavgalıyım, içi boş soğuk rüzgârlar esiyor aramızda
Buz dağları örülmüş kızgın soğuk esiyor nofrost buzdolabım
Hele kırağı düşmüş üstüne sanki yatağım, yorganım yastığım, hiç sormayın dostlar o kadar kötü yazılı ki bahtım
Zifiri ötesi kadran karası, uykusuz gecelerim, ahvalimi anlatmakta zorluk çekiyorum
Kindar çünkü bana beni anlatan hecelerim
Limanıma ne filikalar, ne sandallar, nede gemiler yanaşıyor
Kanatları yaralımı bilmem nedendir?
Semalarımda, bir kuş bile uçmuyor,
Hırçın dalgalar hep naçar yüreğime çarpıyor, deryada çaresiz bahri, anlayacağınız nefes alamıyor, adeta çırpınıyor
İşte bir şair yalnızlığını, böyle anlatıyor, anlattıkça yüreği kan ağlıyor, gözyaşları içine akıyor
Yalnızlıkları ile sırdaş olan tüm dostlarıma selam olsun
Bu günkü yürek sızım işte dizelere böyle akıyor

______Ali Cemal AĞIRMAN_______