Gök Yüzü Hikayeleri - 2 (Şair Ve Prenses)



Merhaba Prensesim;


Size Prensesim demekle inşallah saygısızlık etmiyorum.
Son hikayemde yazdığım gibi, gönlü yorgun olan şairin artık,
bedeni’de yorgun. Yüzlerce hikayeleri dağıtmak zor geliyor.
Güzel olan nedir biliyor musun Prenses? Hiç tanımadığın bir evin,
Posta kutusuna yeni bir hikaye bırakırken, göremediğiniz bir yerden,
Özlem dolu bakışlarla beklendiğinizi hissedebiliyorsunuz.
Aynı sizde olduğu gibi Prenses. Sizin tarafınızdan beklenmek,
şaire gurur veriyor yazdıkları okunmasa bile. Bütün hikayelerimde,
sen varsın. Ve insanlar seni okurken kendilerinden geçiyorlar.
Geçen gün hikayelerimizi okuyan bir kadın sordu bana:
Ben hiç Prenses görmedim. Hiç ona dokundun mu? prenseslerin,
Teni ipek gibi olurmuş, insanın elinin altından kayıp gidermiş. ‘’Söyle bana
Onun için mi tutamadım seni? ’’
- Evet dedim onun en yakın arkadaşıydım.Dokundum. öyle birine,
hayatımda rastlamadım adı üzerinde o bir prenses. İşte böyle Prenses,
seni göremediğimi söyleyemedim. Yanlış anlama hayatımdan şikayetçi
değilim. Hatta sana duacıyım: Hayal kurma hakkımı da elimden almadın.
Hay Allah lafa daldım geç kaldık prenses uyanmadan posta kutusuna bu,
Hikayeyi bırakmalı.



Şair yoruldu Prenses bu sefer mutluluk yorgunluğu. Yine posta kutun,
Boş kalmadı. Dün gece sabaha kadar bekledi koca çınar ağacının altında.
Beli tutuldu sırtı ağrıdı ama değer diye düşündü sevgiliyi beklemeye değer,
Uğruna ölmeye dahi değer. Doğan güneş yorgun bedenini ısıtmaya başladığında,
Hasretle beklediği prensesini gördü ve yanıldığını anladı. Prenses hiçbir hikayesini,
Okumadan iade etmiyordu.yanılgının ve güvensizliğin verdiği utançla yüzü kızarırken,
Duyduğu gurur utancı yok ediyordu. Artık gönül rahatlığıyla ülkesine geri,
Dönebilirdi. Affedildiğini anlamıştı.Bundan büyük mutluluk mu olurdu. Prenses,
Posta kutusundan aldığı hikayeyi okurken, Şair yerinden doğruldu hayali bir öpücüğü,
Ona doğru gönderdi ve geldiği yöne doğru yürümeye başladı. Daha yapacak çok işi vardı.



_____________________________________________________
Teşekkürler. Anadolunun küçük bir vilayetinde yaşayan,
Prenses sen olmasaydın bu hikaye de oluşmazdı BU ADAM,
Senin konuşkan halinle de sevdi her zaman.



18-06-2006-Pazar
Tuğrul Ahmet PEKEL