(Çocuklara Verilen İsimler Üzerine)



Bir insanın kendi dili ile alay etmesine, dünya üzerinde herhalde, sadece Kürtlerde rastlanabiliriz, tabi Kürtler derken, “Asimile Olmuş Kürtler ”den bahsediyorum.

Siz de şahit olmuşsunuzdur, kimi sohbetlerinizde, hani yeni bir çocuk doğar ya, isim verilme faslı olur, bu fasıl birçok tartışmaya mahal verir, söz konusu Kürt çocuklarına verilecek isim ise, bu münakaşa daha çok hararet kazanır. Mesela saf bir Kürt, çocuğuna Kürtçe isim vermek ister, fakat kimi “Kürt Dili Cahili Kürt” tarafından yadırganır ve amacından da vazgeçirilir. İşte tam da bu noktada, çelişkiler yumağı sarar yumağını büyür…

Çünkü çocuğuna Kürtçe isim vermek isteyen şahıs, çocuğuna “Zinar” ismini vermek ister, fakat dil cahilleri, “Zinar”ın güzel bir isim olmadığını, bir anlam da taşımadığını, bunun yerine “Kaya” isminin çocuğu verilmesinin, daha güzel ve daha anlamlı olacağını savunurlar, “Zinar”ın ne anlama geldiğini ya bilmezler ya da bilmek istemezler.

Eğer çocuğunuz kız ise, adını “Mizgîn” koymanız büyük bir hata olur, fakat çocuğunuza “Müjde” ismini koyarsanız, mükemmel ve yerinde oluyor, nedense…

Kısacası “Kürtçe olunca, çirkin ve anlamsız, Türkçe, Arapça veya başka bir dil olunca, güzel ve anlamlı oluyor”muş. Bu tez, Kürt olmayan bir aile için, gayet tabii olabilir, ancak bir Kürt ailesi için de böyle olması, gayet bitabii ve acınacak bir durumdur.

İsim, bir kulak aşinalığı olayından öte bir şey değildir. Günümüz Türkiye’sinde kız çocukları için kullanılan”Evin” ismi de Kürtçe’de, aşk-sevgi anlamına gelmektedir, yani Kürtçedir, fakat bu isim hem Türkler, hem de asimle olmuş Kürtler tarafından kabul görmüş ve kullanımı yadırganmamaktadır. Oysa diğer Kürtçe anlamlı isimler, geçmişin geri kalmış Türkiye’sinde, yasak olduğu için kullanılamamış ve bu nedenle de kulağa yabancı kalmıştır.

Oysa;

Baran’ın Yağmur’dan

Zinar’ın Kaya’dan

Mizgîn’in Müjde’den

Rojbîn’in Gündoğan’dan

Mana olarak hiçbir farkı yoktur. Kürtçe olunca manasız, komik; Türkçe olunca manalı ve güzel mi oluyor?

Bu bir asimile politikasından başka bir şey değildir, siz ya bu politikanın kurbanısınızdır, ya da kendi dilinizin cahili ve düşmanısınızdır.



Türkçe olan isimlerden “Savaş” çok yaygın bir isimdir, bu isim, saf Kürtler tarafından da, sık kullanılmıştır, peki ya savaşın anlamı nedir? Savaşın, savaştan başka bir anlamı var mıdır? Bu isim tam anlamıyla bir felakettir. Bu ismin neden felaket olduğunu, Sevgili Peygamberimizin şu hadisesi ile anlatmak, gayet yerinde olacaktır.

Yahya İbnu Sa’id (r.a.) anlatıyor:

Hz. Peygamber (s.a.v.) bol sütlü bir deve hakkında: "Bunu kim sağacak?" diye sordu. Bir adam ayağa kalkmıştı ki Hz. Peygamber (s.a.v.);

"İsmin ne?" dedi. Adam:

"Mürre (Acı)!" deyince, ona:

"Otur!" dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.) tekrar:

"Bunu kim sağıverecek?" diye sordu.

Bir başkası ayağa kalktı, "Ben sağacağım" diyecekti. Hz. Peygamber (s.a.v.) ona da:

"İsmin nedir?" diye sordu. Adam:

"Harb!" (harb=savaş) diye cevap verdi. Ona da "Otur." dedi. Resulullah (s.a.v.):

"Bu deveyi kim bize sağıverecek?" diye sormaya devam etti. Bir adam daha kalktı. Ona da ismini sordu.

"Ya’iş (Yaşıyor!)" cevabını alınca ona:

"Sen sağ." diyerek müsaade etti."1

Ayrıca isimlerin arapça olacağı yönünde hiçbir hadis yoktur, Düşünün bir kız çocuğunuz oluyor ismini “kevir,taş” bırakıyorsunuz, bu durumda ahali buna ne der, sizi rezil-rüsva eder. Neden mi? Çünkü çocuğa Taş ismi verilir mi hiç? Aynı kişi aynı çocuğuna, Hacer ismini verirse ne olur, süper olur, anlamlı olur, mükemmel olur, değil mi? Oysa Arapça ’da taşın karşılığı hacer’den başka bir şey değildir.

Haşa Yüce Allah, hiçbir dilin düşmanı veya taraftarı değildir, olamaz da. O’nun için önemli olan manadır. Bu nedenle çocuğunuza manalı, güzel bir isim vermişseniz, sorun yoktur demektir, hangi dilde olduğu miskal-i zerre kadar, bir önemi yoktur.

Sevgili Peygamberimiz, hadislerinde, isim ile alakalı şöyle buyurmuştur;



“Sizler Kıyamet Günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleriyle çağırılacaksınız; öyleyse isimlerinizi güzel yapın."



"Allah’ın en ziyade sevdiği isimler “Abdullah ve Abdurrahman”dır." (Allah’ın Kulu, Rahman’ın Kulu)

Nitekim Kürtlerin kullandığı isimlerin başında da, Muhammed, Mehmet, Ahmet, Abdullah ve Abdurrahman ismi gelmektedir, bu isimler dışında kendi dilini ve kültürünü yansıtan güzel isimler de kullanmak son derece doğru ve kabul edilir bir olaydır.


Not: Bu yazıyı Türkçe yazmam icab etmiştir...

Kaynaklar:
1.www.isimara.com



Bedreddînê WANÎ

WAN 21/07/2013