Ömürden geçen bir gün,biten bir ay,bir mevsim belki de hayatın son demleri,ömrün sonu.
Sonbahar hazan mevsimi,ağaçların uykuya daldıkları,sarı sarı yapraklarını döktükleri, aşıklarınsa hüzünlendiği, umutlarının yorulduğu,umutlarının tükendiği güz mevsimi,bir başka adıyla hazan mevsimi.
Hazan mevsimi de olsa sonbahar benim için, ismi kadar güzeldir.
Nedense Sonbaharı çocukluğumdan beri çok severim.
Sonbahar şarkılarını severek dinlemiş,sonbahar şiirlerini beğenerek okumuşumdur hep.
Bir şarkı vardı.
Her sonbahar gelişinde
Kuru kuru yapraklar arasında
Sen gelirsin aklıma
Hala çok severim bu şarkıyı,ne çok anısı vardır bende.
Ve de çok anlamlı.
Hele sonbahar da,kuruyup dökülen sarı sarı güz yaprakları arasında, sevdalınla ele dolaşmak ve yürürken, kurumuş yaprakların çıkardığı hışırtıyı duymak,dinlemek sonsuz derecede bir mutluluk verir.
Sonrada Meriç nehrinin kıyısında mangal yakıp,sevdiklerinle beraber olmak.
Doğayı seyretmek ve sonbaharda gün batımını izlemek.
Hele Sonbaharda, biraz kalın giyinip sokaklarda yürümeyi de çok severim.
Sonbaharda üşümekse bir başka güzeldir,hele aşkım,canım, yanımdaysa,beraberce hissederiz soğuğu.
Ama nedense hiç üşümeyiz.
Elleri ellerimde, ellerim ellerindedir.
SON-BAHAR, ismi gibi baharın sonu, belki de hayatın.
Doğanın bu güzelliklerini bir daha göremeyeceğiz belki de..
Küresel ısınma ile birlikte mevsimlerde değişiyor.
Öyle an gelir ki çiçekler açmaz,yapraklar dökmez olur.
Kış mevsiminin karı ise üşütmez olur.
Çok sevdiğiniz Nisan yağmurları yağmaz olur.
Belki de bu güzellikleri bir daha göremeyiz.
Zaman avuçlarımızdan kayıp giderken ve hala hazır vakit varken, yaşayın ve görün bu güzellikleri.
Yarın ise geç olur..............
Feridun Erdoğan