İÇİMİZDEKİ SEVGİYİ NEDEN KIRIYORUZ?

İçimizdeki cevheri, sevgiyi, heyecanı, azmi yaşam sevincini insan olmanın kutsiyetini, ayrıcalığını kırıyoruz, neden mi?
Çünkü başkalarının tesiri altında kalıyoruz, gelebilecek tepkilerden çekiniyoruz
Mazbut, robot, kalk denilince kalk, otur denilince otur, gül denilince gül, ağla denilince ağlamayı, yeğliyoruz
Kişiliğimizi, benliğimizi, vicdanımızı, izanımızı başkalarının tesiri altında bırakıyoruz
Hayata, güzelliklerine ne hikmetse kör bakıyoruz, yaşam sevincimizi farkında olmadan aydınlık menzilimizi kişiliğimizi yitiriyoruz
Omurgalıyken, dik dururken omurgasızlaşıyoruz, niçin, kim için neden yaptığımızı da bilmiyoruz
Güneşimizi başkalarına emanet ediyoruz, hayatta tutuna bilmek içinde başkalarından icazet alıyoruz
Sorarlar insana? Madem insansın, neden insan gibi yaşamıyoruz?
İnsani değerlere gözü kara bakıyoruz?
Bir nokta menfaat için neden virgül kadar eğiliyoruz?
Nefesimiz açlıktan kokuyor, bize bu hayatı reva görenleri neden alkışlıyoruz?
Madem insan gibi değil, başkaları tarafından güdülmek istiyoruz
O zaman neden yaşıyoruz, dünyayı neden kirletiyoruz, neden etle kemiğe insan kılığına bürünüyoruz? Ki

_____Ali Cemal AĞIRMAN_____