Şiir hayata dair her şeydir.
Şiirin anlamı; evrendir. Evrendeki canlı-cansız her şeydir. Gökyüzünün bağırmasıdır, hıçkıra hıçkıra ağlamasıdır. Bulutların kıyasıya kılıçla savaş vermesidir. Şiir doğanın tazelenmesidir.
Şiirin anlamı; denizdir, gökyüzüdür, silinip tükenen bulut silsilesidir. Gökyüzünden yüreğimize kayan yıldızlardır. Gecenin içinde gizlenen huzurdur. Sabaha doğru gündoğumu ile birlikte cıvıldaşan kuşlardır.
Şiirin anlamı; topraktır, taştır, börtü-böcektir. Toprağın üstüne umutla fışkıran, güneşi gördükçe şımaran, şımardıkça oynaşan başaklardır. Yağmuru görünce özüne susayan zambaklardır. Güneşin kavurucu cazibesine aç kalmış, bitap düşmüş kaktüslerdir.
Şiirin anlamı; aşktır, sevgidir. Ve hep liriktir. Bir serçenin karşı cinse olan cilvesidir. Dişi aslanın kurudur, çekiciliğidir erkek aslan için…
Sevgilinin gözleridir, elleridir şiir. Bir buket gülün içerisine sıkışmış yârin gülümseyişidir. Elma şekerinin kırmızısıdır. Küçücük çocuğun resim defterine kalp çizip, onun adına “SEVGİ” demesidir. Toprak ananın aşkıdır, aşk… Ve dudaklardaki sırıtıştır mutluluk…
Şiirin anlamı; babadır. Hep yüce hep çınardır. Çınar yaprağının arasına gizlenmiş umut ve koca gövdesinde haykıran güçtür, şefkattir. Akşam olduğunda sevinçle onu gözlemektir.
Şiirin anlamı; annedir. Sevgidir, yanaklardaki bir tutam busedir. Evrene bedeldir işte. Vazgeçilmezdir. Evladının gözlerinde ışıl ışıl ışıldayan güvendir, cesarettir, benliktir… Bir çorba kaşıkta asılı duran devadır.
Şiirin anlamı; kardeştir. Yarımdır. Bir elmanın tam ortasından istemeden ayrılmış yarım elmadır. Kitap sayfalarında hürce uçuşan hikâyelerdir. Boyama kitaplarıdır. Onunla o anlamsız bir o kadarda gerçekçi evcilik oyunları oynamaktır. Ve küçücük ellerini tuttuğunda yanağına o masum öpücüğü _ hayat-ı devayı_ iliştirmesidir.
Şiirin anlamı; arkadaştır. Yalnızlığa baş kaldırmaktır onunla. Gözlerinin içinde fısıldayan destektir, sırdaştır, paylaşmaktır… Omzunu sıvazlarken yüreğindeki buruşmuşluğu, eskimişliği buharlaştırmasıdır. Ve dudaklarının arasında beliren tebessümdür.
Şiirin anlamı; savaştır. Yitirmişliklere, vurulmuşlara, sömürülmüşlere bir tokattır. Toprağın kana kana ağlamasıdır. Gözyaşıdır şiir. Nefrettir. Bazense hüzündür. Haykırıştır mevhum bir dibe. Gidenlerin peşi sıra bıraktıkları solmuş karanfillerdir. Bir annenin feryadı isyanıdır.
Şiirin anlamı; denizin köpürmesi, öfkelenmesi, İngiliz askerleri gibi yollara, şehre saldırması; binaları, arabaları hoyratça yutmasıdır.
Molozların altına çöreklenmiş nefes alışlarıdır. Kaskatı kesilmişliktir. Çığlıktır beton yığınlarının altında. Azra bebeğin annesi ile mücadelesidir.
Ve bana göre şiirin anlamı; ben-liktir. Hidayete buyurmuş yüreğimden fışkıran, sıktıkça akan duygu selidir. Kalemimin mürekkebini feda etmesidir. Sayfalarımın o narin, estetik çizgileridir şiir. Beynimi ufaladıkça dökülen, düşünce kırıntılarıdır.
İşte şiir… Her anlamıyla her şeydir.


ÖZLEM ŞAHİN
(02.07.2013)