Bir top ateş düştü yüreğime o günden beri..
Yaşadığım sürece için için tütecek..

Babanın seni sokakta bulduğu tarihin üzerinden tam 15 yıl geçti.
Yaradan’ın en üstün en akıllı canlı varlık olarak yarattığı bilinen kötü yürekli zalim insanlar tarafından sokağa atılmıştın. Arka patilerinden biri bilek hizasından kopmuş, perişan bir haldeydin. Götürüldüğün Veteriner Hekim bile yaşama şansı vermemişti sana. Özenli özverili ve sevgi dolu uzun bir bakımla sağlığına kavuşmuştun.
Her iki ailenin üstüne titrediğimiz canımız Çıtır kızımızdın bizim.
Görenlerin terbiyeni sevecenliğini zekanı güzel huylarını ve güzelliğini hayranlıkla seyrettikleri zarif soylu çıtı pıtı bir genç kız olmuştun ilerleyen yıllarda.

Validebağ Öğretmenevi en sevdiğin mekandı.
Bizim de az mı emeğimiz vardı oralarda.
Bunun bir kısmına sen de tanık olmuştun ya hani Çıtır’ım.
O güzelim ormanlık alanı satmak beton yığınına çevirmek için çırpınıp duran canavar ruhlu insanların elinden kurtarmak için kış kıyamet çadırlarda nöbet tutmuş mücadelemizi sürdürmüştük yataklara düşene değin.
Hatta sağlığı pek iyi olamayan Köy Enstitülü canım öğretmenlerimizden birini bile yitirmiştik bu insani direniş uğruna.

Bu gün işte sen o çok sevdiğin mekanda; başında üç gövdeli Defne Ağacı üstünde yemyeşil sarmaşıklar ve tertemiz toprağın koynunda daldın son uykuna..benim yavrum meleğim.
Göz yaşalarım dinmek bilmiyor..
Dinmeyecek..

Çünkü; 15 yıl öylesine mutlu ettin ki sen beni..
Ailem dahil hiç kimseler başaramadı bunun zerresini bile..
Yaşattığın onca güzellikler çocukca sevinçler için sana müteşekkirim yavrum..
Hakkını helal et ÇITIR’ımm!..

Öyle canavar insanlar! tanıdım ki yaşantım boyu;

Onlar ki;
Sizlerin başına para ödülü koyup öldürülmenizi istediler yaşıtınız çocuklardan!
Onlar ki;
Koku alma güdünüzü kullanıp yakalattığınız zehir ve zehir tücarlarını teslim ettiğiniz polisler gün geldi gencecik gençleri dünyanın gözü önünde başlarından vurdular!
Onlar ki;
Doğal afetlerde kurtardığınız onca cana karşılık onlar kefen soyucuları misali soydular toprak altındaki insanları!
*Onlar ki;
Yanan sobanın devrilmesi sonucu altında kalan küçük çocukları özel hav-hav ve o güzelim aklınızla ölümden kurtarırken onlar nice aydın onurlu ve idealist insanları otellere doldurup yaktılar!

SİZLER Kİ;

Karşılıksz ve koşulsuz sevmenin. Vefanın. Eşsiz dostluğun. Eğlenceli arkadaşlığın. Güvenin Sonsuz sadakatin. Şaşılası sezginin. Cesaretin. Tükenmez özverinin. Mağrur ve Onurlu duruşun timsali olurken…

Oysa o zavallılar;

Yaptıkları onca insani eylemler, geride bıraktıkları anlamlı izler apaçık ortada olan o güzel mi güzel insanların; gözlerinin nurunu, umutlarını, sevinçlerini, çocuksu heyecanlarını, zamanlarını ve en değerli duygularını çaldılar hayasızca!

Ve her zamanki Duamı tekrarlıyorum bir kez daha:
Ya Rabbim! SEN beni diğer alemlerinde yarattığın tüm Hayvanlarla ve Doğayla Dost Eyle Yalnızca.