Kısa boylu, kumral biriydi adam.

Resim atölyesinin kapısından girerken etrafı kolaçan eden tavırları, o sırada çayları bırakan çaycının bile dikkatini çekmiş olacak ki;

"Hayırdır abla." der gibi göz kırpmasına sebep olmuştu.

"Çıkabilirsin, yine de uzaklaşma." Gibi, bir göz de ben ona kırptım.
Sahi ya, bu göz kırpmaların alfabesi mi vardı da öğrenmiştik? Hayret yani, şuna bak şimdi de " Evvel Allah, sen hiç merak etme" diye göz kırptı.



Adam, sanki konuşma özürlü biri gibi masaya yaklaşmış ama konuşmakta zorlanıyordu.

-Bir şey mi istemiştiniz?
-E e e ev eet
-nedir?
-şu fotrafımıı diycektim. Mümkünse yapar mısınız tablosunu
-olur. Sizin resminiz mi bu?
-benzemiiyo mu?
-yo onu demek istemedim, sordum öylesine işte. Ne ebatlarda istersiniz. Çerçeveyi kendiniz mi yaptıracaksınız?
-siiz yapın.
-peki. Bir çay için.
-yok. Gidim ben. Borcumu söyleyin, hemen ödemek istiyorum. Birisini yollar, aldırırım.
-olur. Nasıl isterseniz.


Yine aynı telaşla etrafını kolaçan ederek kapıdan dışarı çıkıp gitti. Onun bu telaşı, köşede duran çaycının, o dakikaya kadar bir bardak bile çay satmamasına sebep olmuştu...

Güldüm.

-Gel gel, gitti.
-ya abla kimmiş bu adam? Kesin gangster falandır, ya da hapishaneden kaçmış biri. Bak görüyor musun bunları aramazlar yaa, böyle ulu orta gezer bu tip adamlar. Haa bi de tablo yaptırıyor adam eski resmini hay Allah’ım ya rabbim. Yani içimden bütün çay bardaklarını sakız gibi çiğnemek geliyor.


-dur kardeşim, boşu boşuna ağzını kanatacaksın. Kötü birisine benzemiyor. Tablosunun parasını peşin ödedi. Tablo için bir de resmini verdi. Dediğin gibi biri olsa, fotoğrafını saklamaz mıydı. Bak şu fotoğrafına.


-bu fotoğraftaki adam o mu? Nasıl da tanımadık onu. Bu adam var ya, bu adam bir kazada ailesini ve kolunu kaybeden ünlü boksörümüz. O zamandan beri kayıp. Ne yer, ne içer onu bile bilen yok. Üstelik sana yaptırdığı bu tablo; iki kolunun olduğu zamanki hali.


İki koluyla sarılmış baksana yanındakilere. Bir tarafında kızı, diğer tarafında eşi.




Çok gün geçti. Çok çay...
Tablonun üstünden çok da toz...




Gelmedi.










günlerdençokönce//Davi