Genç bir adamdan bahsetmek istiyorum kısacık… Yazının gidişatından anlaşılması muhtemel olsa da, kim olduğu bende kalsın…
Onunla ilk karşılaşmamız yıllar öncesine dayanmakta: Onu ilk gördüğüm gün, daha dün gibi hatırımda; iri, masmavi gözleriyle şaşkın şaşkın bana bakıyordu: İşte o an ona âşık oldum. Bir bebek bu kadar mı güzel olurdu…
Onun büyürken geçirdiği evrimde, hayatla olan tanışıklığında hep yanındaydım. İlk adımları, telaffuz ettiği ilk kelimeler, okula başladığı ilk gün, ilk kalem tutuşu; kısaca tüm ilklerinde beraberdik.
Sevgimiz denizler kadar engin olsa da, hani az da çekişmedik onunla ilerleyen zamanlarda; zıt kutuplardık neticede ki halen de öyle. Ama birbirimize duyduğumuz sevgiyi asla kösteklemedi bu, tam tersine daha da körükledi.
Gençliğe ilk adım attığı yıllarda, yaşadıklarımızı unutmak asla mümkün değil: Zaman zaman kavgalarımız oldu, zaman zaman hüzünlerimiz ve daha nice duygular yaşadık. Bazen güldük, bazen ağladık; bazen de koptuk ama hep sevdik birbirimizi. Ortak sevinçleri, ortak sorunları hep paylaştık.
Onunla her zaman gurur duydum keza halen de duymaktayım, başarıları her zaman benim için bir gurur kaynağı oldu. Bazen az da gözyaşı dökmedim hani, bazen de mesafeler girdi aramıza; ne de olsa zıt kutuplardık: O gerçekçi, ben duygusal; o her daim sakin, bense telaşlı; o sabır küpü, ben sabırdan nasibini almamış…
Ve o büyük gün geldiğinde, dualarla onu asker ocağına uğurladık: Tertipleriyle beraber zor bir süreç geçirdi ama bir gün dahi şikâyet etmeden bu kutsal görevi büyük bir meşakkatle tamamladı. Az da korkmadık hani zira kötü günler geçiriyorduk ülkece.
Azmi, çalışkanlığı, zekâsı, sonsuz sabrı ve inancı: İşte onu başarıya taşıyan bu değerler, her zaman için onun vazgeçilmesi olmuştur: Gerek eğitim sürecinde, gerekse iş hayatında.
Arkadaşlık, dostluk ondan sorulur: En çok bu huyunu severim, onlarla ağlar, onlarla güler, lokmasını bölüşür. Acaba onu gibilerden kaldı mı diye düşündüğüm çok olur. Gerçek bir sırdaştır, yalansız bir yoldaştır, emsalsiz bir dosttur.
İnancıyla, azmiyle, çalışkanlığıyla yoluna devam etmekte. Hayalleri var hayata dair, çoğumuz gibi; sevgi saklı yüreğinde paylaşmak adına ve umutları var geleceğe ait.
Aslında anlatacak daha ne çok şey var. Onunla gerçekten de gurur duyuyorum: Mertliği, insanlığı, dostluğu, anlayışı ve sabrıyla; kısaca her şeyi ile iftihar ediyorum. Bazen de inanamıyorum, ne ara bu kadar olgunlaştı diye…
Dualarım hep onunla. Tek dileğim var Yaradan’ dan: Onun çok mutlu olması.
Yürüdüğün yol açık olsun.
Seni çok seviyorum.