ne yalnış ne gereksiz bir yerdeyim.
ne kadar yalnız.
yine amansız.

- rahat ol! diyorum kendime. rahat ol, hayatı eleştırmeden sev.
yankılanıyor gereksiz yerdeki sesim.
çınlıyor. sözcüklerim ruhsuz.

- çek git başımdan!
ısarla haykırasım geliyor.
- sus! diyorum. sus artık. susturamıyorum. kendi iç sesimden delireceğim.
- söylenecek sözüm yok artık!..
bitmiyor oysa kelimeler. gelmedi mi yenilerin yerine ateşli eleştiriler eski düşünülenler bir bir yineliyor kendilerini. diziliyorlar önüme boy boy kuruntudan kaleler.
yeni tesbitler gereksiz bize dair.
zira bir cümlesi dahi yetiyor uzunca özetimin.

- en başta ben affetmem! unutmam lazım kendimi.
geçmem lazım.
ağlayıp ağlayıp gülmem lazım belki. inanmam lazım kendi deliliğime.
sığınacak bir bahanem olmalı ya da.
aşk gibi.

- ama aşık(-ım)tım!
işte öyle bişey.
yeni teoriler üretmem lazım belki de..
anlamam lazım ya da sadece hiçliğimi.


30mart’08
gülden