2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
868
Okunma

Bir gün gideceğiz;
atalarımız gibi yeryüzünden...
kopacağız, birlikteki yaşamımızdan.
Toprağa karışacak bedenimiz mi kalacak;
sanki... yalnızca doğada?!..
Onursuz miras değil mi;
- günlük çıkarları gözetmek...
- aç gözlülükle yemek, içmek...
- anlık eğlenceler için benliğini, servetini yitirmek...
- makam, mevki karşılığında el, ayak öpmek...
- insanları üzmek, ezmek...
- diğerine kızıp, ötekine düşman olmak?!..
Böylesine yaşayana insan...
böylesi yaşanana yaşam denilebilir mi ki?!..
Dün, geçmiştir; ders alınmalı!..
Yarın, umuttur; dikkatlice bakılmalı!..
Bugün mü?!
İşte... ’o’...
’yapacağını yarına bırakma’... ’dününü gör, karar ver’ diyebilir;
- insan olana.. sevene, sevilene...!
SELDA İYİEKMEKÇİ..