Çocukları severim, masumluklarından dolayı hep tatlıdırlar.Ne kadar aksi ,yaramaz bazen söz dinlemez olsalar da.Konuşmaları ,bakışları en çokta saflıkları güzeldir.Hayatımıza anlam ve renk katarlar.(Bu anlatımımla yıllar önce okuduğum gırgır dergisindeki çocuk tasvirleri geldi aklıma:’’Çocuk denen canavarlar,okul denen büyük binalarda sürüler halinde yaşar ve şekerle beslenirler.’’)
Bazen de bu sözleri yedirtirler insana.Hele bir tanesi var ki, onu izlerken midem bulanmaya başım dönmeye başladı.Artık ciddi ciddi hastayım.Bu çocuk beni hasta etti.Ultra hiperaktif olmalı.Bir an bile durmuyor,motor takılmış gibi.Çok da sevimli azcık dursa da sevsem ama ne mümkün.Zamane hastalığı hani çok inanmasam da.
Etrafındakiler bıkmış artık,hiç bir şey etkili olamıyor.İstedikleri kadar bağırıp yorulabilirler sorun değil.Duyan yok muhatap yok.Türlü cezalarla tehdit ediliyor ama tınlamıyor o.
Sonunda bıkmış ,yılmış ve yorulmuş müşfik bir ses yükseliyor.’’Yavrum sen neden böylesin ya’’.
Hırpalanmanın,bağrılıp çağrılmanın,tehditlerin durduramadığı çocuk bir an durup bakıyor.
Ter içinde saçları diken diken olmuş.Yanakları kıpkırmızı .Kocaman gözleriyle yandan yandan bakıyor.Biraz mahçup ,biraz da şeytansı bakışları.
Alışık olmadığı bu tarz davranış dikkatini çekmeyi başarıyor.Tam bu müşfik sese uygun kendiyle asla bağdaşmayan bir ses tonuyla sessizce cevaplıyor:’’Napiyim Allah beni böyle yaratmış’’.
Çocuk bu hiç beklenmedik cevaba gülen ev halkının kendisiyle alay ettiğini sanıp ağlamaya başlıyor.Şimdi hiç kıyamam işte daha da tatlı oldu.
Şimdi tatlı olamayan biri var . Masum bir çocuğun sözüyle beynin de binlerce şimşek , çakan,binlerce şeytansı düşünceye . dalan ben.’’Evet ya Allah her birimize ayrı özellikler vermiş mesela bana bu kadar asi bir ruh vermeyebilirdi.Hımmm… A caba gidince böyle diyebilir miyim?.
Şimdi kafamda kırk tilki kırkınında kuyruğu birbirine değmiyor.’’Allahım gayret ettim ama bana öyle deli bir ruh verdin ki savaşa savaşa öldüm ya’’
diyebilir miyim acaba?
Sanırım benim şeytan’ımın bağı yok bazı özel günlerde hani bağlanıyordular defalarca demişimdir,yok olmuyor.
Hani ben yapacaktım da neden bu kadar engel koydun ki yoluma…Birazdan alemlerin rabbini suçlu çıkaracak olan nefsimi susturmalıyım.
TVde Suriyeyi izliyorum aman Allahım sustum.Kendimi cezalandırmalıyım. Ne yapabilirim…Hımm akşama tatlı yapmam olur biter.Cezaya bak cezanı yerim senin zaten yenilecek bir şey hem de tatlı.Bu akşam sadece çorba yapayım yok yok tek su içeyim olur mu?Yada bu gün üç saat Kuran okuyayım.Olmazsa tamam buldum!
Her namazın sonunda diğer namaza kadar kaza kılayım!
Yok yok sen adam olmazsın nefsim ,senden korkuyorum.Sen bunlardan ceza diye söz ettin ya.Alemlerin Rabbi olan Allahın huzurunda durup onunla konuşmak,sevgi akışıdır namaz
Orada uyanıklık sökmeyecek.
Orada tırnaklarıyla tırmalayıp göze girmek isteyenlere yer olmayacak.
Orada kibirliler,yalancılar ,fesatlar , kıskançlar da olmayacak.
Orada hainler,arkadan vuranlar,dümen çevirenlerde olmayacak.
Orda dedikoducular, ara bozanlar,laf taşıyanlar,nefsini tercih edip kardeşini kuyuya atanlarda olmayacak.

Süper ya ne güzel
Mutlaka gitmek lazım!
Mutlaka kazanmak lazım!