Akşam güneşi batarken çiçeklerini sulayan kadın, huzur içerisinde bir günü daha bitirmişti. Sulama işlemleri bittikten sonra biraz bahçesinin güzelliğini seyredip içeri girdi.Kapıları tamamen kapatamıyor , topladığı çamaşırları katlarken bir yandan da iki oğlunun oynama seslerine kulak veriyordu.
Eşi uzak yerlere gidince nedense kendini hep garip hisseder, daha bir güven altında olmak için kapıları her yeri kilitlerdi.
İki afacan oğlu bu güzel yaz gününde erkenden eve girmek istemiyordu. Onun için kapıları kilitleyemeyen kadın gergindi.Evleri tek katlı ve sarmaşıklarla sarılıydı .Sarmaşık o kadar yerini sevmiş ve azgınca büyümüştü ki kadıncağız kesmeye kıyamayınca eşiyle beraber tel gerip tek katlı balkonlarında otururken görünmemek ,rahat olabilmek için balkonun yukarılarına sardırıp tamamen kapatmıştılar.Biraz evi karanlıklaştırsa da bu güzel sarmaşıkları kesmeye bir türlü elleri varmamıştı.
Eşi sık sık iş gezisine giden kadın her zaman ki gibi gündüz çok rahat, eşinin yokluğu ve akşamın gelişiyle ise stres içindeydi .Oturduğu yer güzel bir mahalleydi.Tanıdıklar komşular sürekli gelip gidiyor yalnız bırakmıyordu.Gündüz beraber oluyorlar fakat gece her zaman bu olamıyordu.Eşleri eve gelen arkadaşları akşam işlerinin telaşına giriyor doğal olarak uğrayamıyorlardı.
Çocukların seslerini dinleyerek çamaşır katlayan kadın birden değişik bir ses duydu.Tanıdığı birine ait değildi.Sonra bir ses daha duydu.İki delikanlıya ait seslerdi bunlar.Hemen çocuklarını içeri çağırdı.Çocuklar geldi.N e o kiminle konuşuyordunuz dedi.Çocuklar kapıda iki abi olduğunu su istediklerini söyledi.Kadın ve çocukları artık içerdeydiler ama balkon kapıları daha kapanmamıştı.Su verip vermemeyi düşündü.Verse olmaz vermese olmazdı.Sonunda çocuklardan birine sen götür bari dedi.
Çocuk suyu götürdü.Fakat su içip gitmeye hiç niyetleri yoktu.Eve doğru yaklaştılar ve annen bize biraz para versin parasız kaldık dediler.Kadın hemen çocuklarını içeri çağırdı ve kapıları kilitledi.Fakat balkon kapısına dayandıkları için o kapıyı kapayamamıştı.Uzaktan uzağa delikanlılara çıkışan kadın polis çağıracağını hemen evini terk etmeleri gerektiğini söyleyerek gözdağı verdi.
Zaten yalnız kalmaktan çok korkan kadının başına bir de bu gelmişti.Çocuklarına sarılmış korkmayın şimdi giderler diyen kadın heyecandan tir tir titrerken kendini birden köyde yeni yaptırdıkları iki katlı evde bulmuştu.Buna bir anlam veremeyen kadın çıldıracak gibi olmuştu.Üstelik çocukları yanında değildi.
Çocuklarım onlar şimdi bensiz ne yapar evde yalnız kaldılar.Ya içeri girip çocuklarıma bir zarar verirseler ,ya onları kandırıp kapıyı açtırırsalar ben buraya nasıl geldim olamaz ben buraya ne zaman geldim diye sayıklayan kadın kendini yiyip bitirirken cama koştu.Camdan yola baktı kimsecikler yoktu.
Hemen koşarak evi dolaştı ve evde kimsenin olup olmadığına baktı.Evde de kimsecikler yoktu.Kapıyı açtı ve yan komşusuna gitti.
Komşusu sanki bütün yaz orada kalan biri gibi davrandı ona.Oraya nasıl geldiğini bilmediğini ,çocuklarının tehlikede olduğunu ,onları kurtarması gerektiğini ve yardım etmesini istedi.
Ağzı açık olayları dinleyen komşu kadın, onun bütün yazı kendisiyle beraber geçirdiğini kendisinin çocukları olmadığını eşini de bir sene önce kaybettiğini hatırlattı.
Kadın bunları dinlerken dünyada ne kadar yalnız olduğunu kendisini anlayan kimsenin bulunmadığını düşünerek ağladı.Bir an önce çocuklarını kurtarmalıydı.İki hırsız her an evine girip çocuklarına zarar verebilirdi.
Kimse onu anlamıyor ve hiç kimse yardım etmiyordu.Evine gidip yüzükoyun kapandığı yatağında çocuklarım diye hüngür hüngür ağladı ve onlara bir şey olmaması için kendini yıpratırcasına Tanrıya yakardı.