5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
668
Okunma
öyle çok kelime türetiyoruzki..herşeye söyleyecek bir lafımız var..
içimizden geçenlerin içinde boğulmaya yüz tuttuğunda kelimeler feryat figan sayfalara atıyor kendilerini..zaman ve mekandan başlıyor anlatmaya..
ağlamakla gülme arasında kalıyor..
kimin kimden daha az ki yaşanmışlığı..
kimin kalbi daha az kırık..
yada kim daha az özlüyor sevdiğini..
uzun bir yol değilmi yürüdüğümüz..sadece farklı zamanlarda yola çıkıyoruz her birimiz..
ve farklı zamanlarda mola veriyor hayat..
yağmur farklı zamanlarda yağıyor..güneş farklı ısıtıyor belki..
ama toprak her yerde aynı kokuyor...