Gökyüzünden yağan beyaz kristal parçacıklar...Her biri bir diğeri kadar içinde derin hayaller hasretler barındıran ve bir o kadar da ahenkle yağan... Karın yağışını izlemek her insanda farklı duygular uyandırabilir. Ama karın yağışını; yalnız başınıza karanlık bir odada ,yalnız bir sokak lambasının altında karın yağdığını fark edecek şekilde izliyorsanız çok şey hissettirebilir size karın yağışı... Belki de hiç düşünmediğiniz bir sevgili belki de derinlere dalıp gideceğiniz bir hayal. Benim için de karın yağışı saflığın,doğallığın,sevginin,hasretin belki de daha sayamadığın nice olgunun sembolüydü. Bunların içinde en öne çıkanı ise sevgiydi. Karın yağışını izlemeye her başladığımda aklımdan ilk geçen şey yaşadığım sevgiler geliyordu. Bilmem belki de karın yağışı bunların üstünü örtmemi sağladığı için miydi?; karın yağışını seyretmeyi bu kadar çok sevmem. Kalbime gömmeyi başaramadığım sevgileri acaba yağan kar taneleri mi? kapatacaktı üstünü. Nasıl kapatacaktı sevgilerimi kar taneleri. O da sevgilerim gibi birbirinden farklı;birbirinden uzakta.