Ben ise bu günün sadece bu günde değil,her daim Kadınlarımızın özgün ve refah içerisinde yaşaması gerekliliğine inanıyorum,bunun yalnız biz kadınların kendimize faydası olacağını,asla bir fanus gibi biz çiçeklerimizi kapatmamamız gerektiğine inanıyorum.
Biz kadınlar,hiç bir zaman asla yapamayacağımız hiç bir şey yoktur, unutmayalım!.Her şey bizim isteğimiz ve o doğrultuda olur.Yaşadığımız yer,yetiştirdiğimiz canları,onları bile İnsan sevgisiyle büyütmek ,eğitimin öncelikli olduğunu onlara anlatarak onların bu bilinç ile yetişmesini sağlamak bizim elimizde..
Biz kadın olarak, yolculuğumuz sağlam ve emin adımlarla yaptığımız sürece evdeki çocuklarımızı da yetişmesini bu yönde sağlam ve sağlıklı , kendinden emin bir birey olarak büyür vede öyle yola devam ederler..
Sağlam bir birey ve eğitimiyle öğretimiyle kararlı tavırlarıyla ayaklarının üstünde kalabilen bireydir..
Bunu başarabilmek ise biz kadınların kesin tavrıyla ortaya çıkar ki bunu biz oturduğumuz yerden başaramayız. Biz asla pes etmeden vede tavrımızla,yeteneğimizle,becerilerimizle, bir cam fanus içerisinde yaşam sürdürmekten ise dışarıdaki güç ile birleştirip ve bu konuda becerisini almak isteyip alamayanların yanında olmak için çabalamalıyız onların yanlarında güç birlikteliği sunmak ve beraberlikten emek oluşturup bunun tadına varmalıyız..
Bu biz kadınların isteğine içinden gelen nefesin boş tüketilmemesine bağlı,bunu asla unutmayalım biz her zaman varız vede biz olmaz isek hiç bir şey olamaz...
Bir birimize dayanmak ve ortamın güzelliğini tadına bakarak yaşamaya çalışmak ve o yaşamdan tat almak bizim en doğal hakkımız,ama bu asla oturarak olmamalı, ortam ve güzel birliktelikler için bir birimize desteğimizi asla yitirmeyelim..
Kısaca cam fanustan başımızı çıkarıp dışarıdaki havayı solumak biz güzel kadınların ,yani biz çiçeklerin hakkı.. Her çiçek her zaman sevilip okşanmayı ister bunun için ,sevgiyle yaşamak ve tüm yaşamda sevgiyi sunmak için,selam ve sevgiler..