Ey Yolcu!

O’nu (c.c.) anmak, bilmek ve onun için yanmanın tadını bilebilseydik, dünya denen illetin hiç bir şeyine iltifat etmezdik... Şu iki günlük dünya hayatı için baki olanı zayi etmek yerine; bina etmeyi ve temellerini sağlam atmak için gayreti gaye edinir, bu uğurda gerekirse bütün varlığımızdan geçerdik...
O’nun rızasını herkesin ve her şeyin üstünde tutabilmek için, bütün tabuları rıza doğrultusunda yıkar ve yakardık...

Aşıklar bilir bu lezzeti.. Aşıklar yaşar...
Anlamak için yaşamak lazım, yaşamak için yanmayı bilmek ve istemek.... Kalbi O’na açmak ve aradan çekilmek… Aşık olmak kolay değil ama imkansızda değil... Sevgilinin dergahı olan kalbe adını nakşetmekten geçiyor yolu... Kalbin otağında O’ndan başka bir şey kalmayıncaya kadar zikretmekten…

Ey yolcu!
Hiçbir şey gökten zembille inmez… İstemeden, talip olmadan, gayret etmeden, sebat etmeden kısacası kul olmadan hiçbir şey olunmaz… İnsan önce yaradana kul olmayı bilmeli ve kulluğun şuuruna ererek hakkını vermek için gayret etmeli, Hakkın rızasını gözetebilmelidir… Rıza makamı ne güzel makamdır… Her şeyin üstündedir, bütün hazinelerden daha kıymetlidir, aşktan bile… Ey yolcu, sen aşkı arama, sen Hakkın rızasını ara bul ve uygula yeter… O zaman aşk seni bulur…

Cumanız mübarek olsun... Selam ve dua ile...