Dedem...


-Bak komser bu gördüğün kadınla çocuk var ya, bu gördüğün benim kızımla torunum.

-ee amca, ne oldu

-Çabuk tutukla şu kadını.

-dur amca dur, ne oluyor ? Ağlamadan anlat.

-Sen önce bi tutukla da ben göreyim, içim rahat etsin. Tak kelepçeyi kollarına şunun. Yaa ne olur tak şu demiri de içim serinlesin evlâdım.

-tamam da bu senin kızın, yani öz kızın değil mi ?

-Ne öz kızım mı ? Allah kuru iftiradan saklasın. Ben daha yolda gelirken evlâtlıktan reddettim onu.

-görüyor musun Mükerrem, bütün gün nelerle uğraşıyoruz. Adam öz kızına kelepçe taktırmaya uğraşıyor. Tövbe yahu, git amca işine. Ne yaptı ki kızın torununa, dövdü mü ne etti ?


-Aspirin içiriyor. Ha böyle eziyor kaşığın içine koyup. Çocuk kaçıyor, o peşinde. Yavrum benim ya, nasıl ağlıyor bi görün.

-ağlamasana bey amca. Doğru düzgün anlat şunu.

-Damat ekmek parası peşinde Ankara’lar da, kızım torunuma aspirin içiriyor. Neymiş efendim, hastaymış. Bırak iyileşir, çocuk içmek istemiyorsa içmesin.

-bayan bir de siz anlatır mısınız şu işi ?

-Komserim, çocuğum çok hastalandı. Doktora götürdük. Bize aspirin verdi. Yutamazsa ezerek verirsin dedi. Kaşığın içinde ezdim. Ne zaman aspirin saati gelse, babamla beraber saklanıyorlar. Elimde kaşıkla bütün evi arıyorum. Bir kere çatıdaki büyük leğenin arkasında buldum. Çocuk o aspirini içmesin diye elinden geleni yapıyor.

Bir keresinde de boğazına hamsinin kılçığı kaçmıştı. Akşam saati bütün mahalleyi ayağa kaldırdı. Neymiş torunu ölebilirmiş. Herkes peşinde, torun omuzunda Daruşafaka Caddesinde konvoy oluşturdu. Millet camlara çıktı. Asker gidiyor sandılar. O ağlıyor, torun ağlıyor. Omuzunda zıplata zıplata gidiyor. Mahalleli de peşinde.


Doktorun evine gittik.

Çocuk öleceğine o kadar inanmış ki, suratından düşen bin parça. Doktor eline bir şeker verdi. Aç bakalım ağzını dedi, bir de baktı ki babamın onu yol boyu zıplatmasından kılçık çoktaaan yutulmuş, gitmiş.

-Şimdi elindeki şekeri yiyebilirsin. Dedi.

Onca mahalleliyi ne yapacaktı peki. Doğru Vefa Bozacısına. Zaten iki adım ilerideydi. İyi olmuştu, öde dedim içimden o kadar insanın parasını da gör bakalım ortalığı ateşe vermek nasıl oluyormuş. Bizim asker konvoyu bu defa bozalarını içip geri döndü.


-amca çekmeceye baktım da hiç kelepçemiz kalmamış. Siz şimdi gidin, eğer bir daha sorun olursa beni ararsın. Tamam mı ?


-Yahu ne biçim karakoldur bu, fazladan bi kelepçesi olmaz mı. Anlamadım gitti.

-bende anlamadım ki amca. Sen git de şöyle iyi bir uyku çek hadi.





Devam edecek.







öyküsatıcısı2013Davidoff