K A Y I P A D A


Sevgi denizinde kendi halinde dururdu öylece.Kıyılarına dokunan dalgalardı besini
ve yakamozlarla cilveleşirdi sessizce..Bilirdi bulunduğu noktayı, güneş aynı yönden doğar, aynı yönden batardı.
Rüzgarlar eserdi güneyinden, kuzeyinden, direnirdi yine de en şiddetlisine bile.

Özgür martılardı öz çocukları,
ıslak olsa da gülümseyen gözleriyle ağırlardı göç eden kuşları yorgun ve yalnız tepelerinde.

Bir AdAydı o, hep aynı denizin üzerinde,
hep aynıydı ufuk çizgisindeki hiç göremediği rüyaları uykuya hasret gözlerinde.

Ahh uykusuzluk..!!
Uykun firari ise uyuşmaktır tek çaren ,dolar anların kadehine hüzünler.
Üstelik çok buruktur tadı, sonunda acıların sarhoşluğu çöker üzerine ve her defasında bir lokma umuttur mezen.
Bilirsin artık, ezberindedir en içli şarkılar.Kaldırıp başını gökyüzünün zifirisine, nefesini değdirirsin duymayacağını,
hissetmeyeceğini bile, bile.Bozarsın suskunluğunun orucunu, gözünü kırpmadan sıkarsın kurşunu,
sevdanın tam alnının ortasına, ikiye bölersin yüreğini.Bir yarın can çekişir kan revan,
bir yanın kara topraktır artık, üzerine basılan.


Madem yok artık kıyılarıma değen dalgalar ve ufuk çizgisindeki hoş seda,
neyleyim ben bu denizi. Özlemlerimi öz çocuklarıma, düşlerimi göçmen konuklarıma ,
yüreğimi bir hayatın tam ortasına bırakarak kayboluyorum.

Artık yüreğimi bıraktığım yerden çok uzaklardayım, göz yaşlarınızla silin beni haritanızdan..

Serseri rüzgarların yarattığı dalgalarla ,acılar denizine gömülen K A Y I P A D A….

09/08/2007

18:37

Avşa Günlüğü

Figen YARAR