SEVGİLİLER GÜNÜ
14 Şubat sevgililer günüymüş..çok tuhaf bir gün.. ben buna ancak gülerim..durun bir güleyim sonra devam ederim..Tamam ,güldüm…rahatladım.. bana göre tüketim çılgınlığını körüklemek ..hadi bakalım pamuk eller cebe,senin ki sana ne aldı..,kimin kime aldığı hediye daha pahalı,ya da kim kime neden hediye almamış..Unuttum hediye almayı derse vay haline yandı..kaprislere bak..küslükler dargınlıklar sonra barışmalar..iyi işte hareket geliyor hareketsiz hayatlara…o bakımdan fena değil..

Bana ,aile fertlerimden hiç biri hediye almaması gerektiğini bilir ve almazlar..eşim bu nedenle çok rahat. İki de birde “Sen bana niye hediye almıyorsun?..Aysun ‘ nun kocası bir Trabzon burması daha almış” ya da “Neriman ‘ı kocası sevgililer gününde İtalya ‘ ya götürüyormuş “ diyen bir karısı olmadığı için gayet mutlu…çocuklarımda almazlar..sakın ha,sakın bana hediye almayın..benim hiçbir şeye ihtiyacım yok derim.Onlarda bana hediye almazlar..Ben onlara alırım..aldıklarım ihtiyaçları olduğundan hediye yerine geçmez…

Ay !bu sene bana bir tuhaflık geldi..Kendime sevgiler günü için hediye almaya karar verdim.
Çıktım sokağa kendime ne alacağım diye düşünerek yürümeye başladım.Nasılda güzel bir lodos esiyor..kış günü ılık bir rüzgar esiyor...Lodoslu bir havada yürümek aslında en güzel hediye idi bana. Ellerim cebimde rüzgar esti ben yürüdüm.Kendime arkadaşım Sıdıka ‘ nın kolunda gördüğüm ve çok beğendiğim bilezikten almaya karar verdim..Sarrafa gittim,o bilezikten yoktu,benzerleri vardı.Bileziği elime aldım,sağ koluma taktım yakışmadı,sol koluma taktım yakışmadı.Bende o bilezik sıdıka ‘nın kolunda durduğu gibi durmadı.Vaz geçtim bilezik almaktan.Alsaydım o bileziği en çok eşim sevinirdi kendime aldığım hediye bileziğe ne de olsa altın harcanmamış para…

Ben şimdi ne alacağım kendime diye düşünürken parlak bir fikir aklıma geldi ayakkabı.hemen ayakkabıcıya gittim.Çizmelere,botlara ayakkabılara çantalara baktım al beni diyen bir ürün yoktu, rugan yüksek topuklu siyah bir ayakkabı dışında,o ayakkabıyı alsam ne yapacağım onu ..zaten başka, ona benzer ayakkabılarım var..Ayakkabıyı almadım..

Ya..ben ne alacağım kendime diye düşünerek yürümeye başladım..aklıma elbise almak geldi.Giyim mağazalarını dolaşmaya başladım.Bir buçuk seneye kadar otuz sekiz beden olan ben,geçirdiğim rahatsızlık sonucu ,gördüğüm tedaviler nedeni ile kırk iki bedene çıkmıştım.Yılların alışkanlığı var.Ben otuz sekiz beden elbiselere bakıyorum.Tabi ki onlar bana olmuyor.kırk iki bedenide daha hala kabul edemiyorum..Acilen altı kilo vermem gerekir diye düşünerek elbise almaktan üzülerek vaz geçtim.Çünkü hiçbir elbise bende eskisi gibi durmuyordu artık..Çok çirkin bir kadın olarak gördüm kendimi.. hemen şeker,un , yağ, tuzdan vaz geçmeliyim diye düşündüm..

Lodos iyice hızlı esmeye başladı.Ben hala kendime ne alacağımı düşünüyorum.Fırının önünden geçerken mis gibi taze simit kokusu geldi burnuma.Hemen kendime simit aldım.Fırının kafesinde peynir ve çayla yedim.Karnım doyduğunda zayıflamak için bunları yememem gerektiği geldi aklıma..Yemiştim artık..Oldu bir kere ne yapayım..

Fırından çıkıp yürümeye başladım..Ben kendime ne alacağım..Buldum,kaç senedir siyah göz kalemim yok.Karşı komşum kocasını işe gönderirken ,bende o saatte oğlumu okula gönderiyorum.Ay! kadını bir görseniz.Sabahın köründe gözleri sürmeli,Benim kelim mi var ? Bende siyah kalem alacağım,sabahleyin yüzümü yıkayınca göz kalemimi süreceğim.Hemen makyaj malzemesi satan bir dükkana girdim.Dükkana girer girmez on gündür İstanbul ‘ da olan ve İstanbul’da gezmediği yer bırakmayan kızım telefonla aradı.”Ah.anne ah..sana gel İstanbul ‘ a beraber gidelim dedim..gelmedin..Gelmediğinle kal anne ! biz ne güzel geziyoruz gezmediğimiz semt kalmadı..Tarihi mekanları gezmeyi yaza bıraktım..Sadece Ayasofya ve Topkapı sarayını gördüm..Sadece geziyorum..her semti,her alış veriş yerini..”Sesi çok neşeli ve mutlu geliyordu. “Gez kızım,yaza birlikte gideriz birlikte gezeriz..”kızım devam etti..”Anne,senin sözüne güven olmaz.Hani benimle gelecektin,son anda vaz geçtin..o nedenle sen, söz verme anne,.sana güven olmaz.Sen ancak oğlunla gezersin.”Şu evlatlar neden birbirlerini kıskanırlar.Ben bunu anlamış değilim..Oğlum ve kızım büyüdüler; buna rağmen hala birbirlerini kıskanıyorlar.Hayret bir şey.Eşim ve bana karşı da anında güç birliği de oluşturuyorlar..hele birisine karşı çık ..sanki birbirlerini kıskanan onlar değil..Hemen karşı cephe oluştururlar Kızım”Anne ,sen hediye almamı istemezsin ;ama sana ihtiyacın olan siyah göz kalemi aldım..çok beğeneceğinden eminim.en iyi markanın göz kalemi..” İyi halt etmişsin diyecektim ki..vaz geçtim..”Çok iyi yapmışsın kızım,arada da olsa lazım oluyor işte..teşekkür ederim kızım..” Of ya..of..ben şimdi kendime ne alacağım of..