Merhaba,
Aslında daha önce yazmam gereken bir yazı bu ama ancak şimdi fırsat ve cesaret buldum.
Öncelikle tüm Edebiyat Defteri Ailesi’ ne, yönetime ve tüm üyelere sonsuz teşekkürler ve de selamlar.
Yıllardır sakladığım naçizane yazılarımı ilk defa burada beğeninize sundum; iyi olup olmamalarından ziyade burada sizlerle bir paylaşımda bulunmak benim için önemli olan. İlk defa sanal bir ortamda böyle bir paylaşıma gitmek önceleri benim için ürkütücü oldu, sonuçta tanımadığım bir ortama ilk adımlarımı atmıştım, zira ilk önceleri gelen yorumlara cevap verip teşekkür etmekten bile çekindim.
Öncelikle her birinize, okuyan okumayan herkese, beğenilsin ya da beğenilmesin yürekten teşekkür ediyorum. Ben tesadüf eseri bu siteye rastlayıp üye oldum. İlk başlarda kendimi bir adım geriye çekip gelen yorumlara cevap verip vermeme konusunda tereddüt ettim, anlayışla karşılayın çünkü göstereceğim samimiyetin yanlış anlaşılmasından korktum zira bu tip davranışlara önceleri maruz kaldımdı.
Artık eminim ki burası oldukça farklı ve düzgün samimi insanların bulunduğu gerçek bir platform. Yanlış anlaşılmış olmak istemem çünkü insanları incitmek ve kırmak isteyeceğim en son şey.
Çalıştığım farklı işlerden ve tanıdığım onlarca acımasız insandan sonra buraya dâhil olmak benim için oldukça ümit verici. Demek ki hala pozitif, samimi ve dürüst insanlar varmış. Bunu görmek beni oldukça cesaretlendirdi.
Bu arada iki aralık itibariyle ‘’Ben Çocukken’’ adlı denemem günün yazısı seçilmiş. Ne yazık ki bunu geç fark ettim, itiraf etmem gerekirse bazı nahoş olaylardan ve üzücü sebeplerden dolayı bir ay kadar siteye düzgün giriş yapamadım ve de zor bir ay geçirdim. Seçen herkese çok çok teşekkür ederim. Var olun.
Sizlerden gelecek müspet menfi her yoruma açığım, çünkü öğrenmenin sonu yok. Herkesin düşüncesine büyük saygım var.
Sadece içimden gelenleri samimi bir dille yazmaya çalıştım. Çünkü bu ortamdaki herkese sonsuz saygım var. En başta da dediğim gibi ne yazdığım hiç önemli değil sadece paylaşmanın değeri benim için mühim olan. Sevgiler, saygılar ve tekrar teşekkürler…
Gülüm Çamlısoy.