EY DOST! BUGÜNDE YÜREĞİMDESİN

Kayıp bir kentin eskicisi olma ey dost!
Yitirme sevgini,yitirme güvenini
Göz yaşlarımın bir nedeni de sen olma
Hüzün değil, umut ver, kaybettiğim geleceğime
Öksüz bırakma beni ey dost!
Başım öne eğilmesin başaklar gibi
Gölgende değil,sevginde hayat bulmak istiyorum
O halde üşüyen yüreğimi ısıt yüreğinle ey dost!
(Muzaffer söğütlü)


Güneş hayatın başlangıcıdır ve her zamanki gibi ağrısız,sancısız, çığlıksız ışıklarını ve sıcaklığını saçarak doğdu bugünde her yeni gün gibi.Yeni doğan güneş kiminin yüreğini umutla doldururken, kiminin sevgiyle,kiminin hüzünle... Kiminin yüreğinde de hüzünlere, acılara, vefasızlara inat dostlukla doğmuştur.Tüm insanlığa umudu,sevgiyi ve dostluğu yaşatabilmek adına da her gün doğmaya devam edecektir.Bize sunulan bu duygulara kucak açalım bunları gerçekleştirecek güce saipsiniz, fırçalarınız var boyalarınız var sevgi ve dostluk resminizi yapabilirsiniz.Hayatta hepimizin aradığı dostluk ve sevgi değil midir?.Öyleyse önce siz dost olun siz sevgi olun.Yaşamınıza da birilerini katmak istiyorsanız şu ’ben’i değiştirip ’biz’olmayı öğrenmeliyiz,kendinizden de birşeyler verdiğinizde yitirdiğinizden daha çok şey kazandığınızdan emin olabilirsiniz.Bazende yaşamı sevmek için yeniden riske girmeye ve sevmeye istekli olmalısınız.Ne için çalışır ve çabalarız,ne için umutlanırız yada hayal kırıklığına uğrarız.’Sevgi için, yaşam için ve dostlukları yaşamak için’ elbette.Bunları yaşamak her zaman için risktir aslında,ama riske girmeye değmez mi?Hazırsanız sevgiyide dostluğu da tanıyacaksınız demektir.
Sevginin akım gücü vardır,beklenmedik bir zamanda yüreğinizde taşıdığınız birilerine telefon açıpda hal hatır sorarsınız. ne kadar mutlu edersiniz.O kişinin mutluluğu sizin de mutluluğunuzdur aslında.Hayatı bir gerçek dostu olmadan,bu duyguyu tatmadan yaşayanlar vardır.Her gün yabancılar arasında yapayalnız yaşayıp ölenler vardır.Ne kadar acı diymi? Çevremizde bir sürü insan var,bazılarına tanıdık,bazılarına arkadaş, bazılarına da dost deriz.Nedir dost?
Dost kimsesiz zamanların yalnızlığında duyguların iki yürekte bir olabilmesidir. Dünyalar ayrı olsada gönüller birdir.Sen mutluysan,sen gülümsüyorsan herkes yanındadır ama ya ağlarken, hüzünlüyken, mutsuz ve umutsuzken;Dost işte o kötü gün kapıyı çaılnca,tatlı bir tebessümle sana kapısını ardına kadar açandır.Dostun kokusunu uzaklardan alırsın onun sevgisinide,gülüşünü de nerede olsa tanırsın.Ne mesafeler mesafedir dostunla nede zaman...İhtiyaç duyduğunda ne zaman dara düşsen senin için koşandır.Balzac ’İyi dostluklar hesapsız kurulur ’ der. menfeatler dostluğu yok eder.Dostluk hiç beklemediğin bir anda yüreğini ısıtacak sıcak sevgi seline kucak açmaktır, neşedir, sesindir, hüzündür, yaraların sarılması ve umutların gün ışığına çıkmasıdır.Anlamaktır sevdiğini,vefadır vefasızlara inat...Gün gelir gözlerinin ışıltısını kaybettiğini düşünürsün ve karanlığın içinden çıkamadığını...Işığını ararsın.İşte dost gözlerindeki o hüznü görmeli,yaklaşan fırtınayı sezebilmelidir,puslu dünyanı aydınlık yapabilmelidir.Hayallerinizi,korkularınızı,acılarınızı paylaştığınızda size sizden daha güvenli sırdaşın olmalıdır.Alexis Carrel’ Bir insanın hayatı onun karekteridir’ der.

Dostluk sabırlıdır,iyilik doludur, kıskanç ve kibirli değildir.Dostluk bencil ve nezaketsiz de değildir.Dostluk asla vaz geçmez, inancı ve umudu ve sabrı asla tükenmez.’Dost paylaşmayı sevgi hak etmeyi bilenler içindir’.

Dost olmayı erdem sayan dost yüreklerde bir gün bir yerde buluşmak dileğiyle.Ey dost!

sevgiyle kalın