HER ŞEY SENDE GİZLİ

Toplum olarak sevgiye aç bir milletiz. Birçok insanımız sevgisiz büyüyor. Kimimiz ebeveynlerimizden, kimimiz eşinden, kimimiz evlatlarından sevgi beklerken hüsrana uğruyoruz. Bu devirdayım sürecinde, acaba o insanlara bizler yeteri kadar sevgi verebildik mi? Sorusu benliğimizi tırmalıyor. Ağaç bile sevgisiz büyümezken, yaratılmışların en mükemmeli olan insan sevgisiz yaşayabilir mi?
Sevginin olmadığı yerde paylaşımda olmuyor. Paylaşım olmayınca, ailelerde çatlamalar, toplumda bölünmeler, yıkımlar başlıyor.Bakınız, dünya malını bir tarafa atıp rabbine yönelen Yunus Emre “Aşkın aldı benden beni bana seni gerek seni” derken, Mecnun çöllerde, Ferhat dağlarda kışlarken bizler sevdiklerimize seni seviyorum bile diyemiyoruz.
İki hecelik sihirli bir kelimedir sevgi.O sözcük nelere kadirdir.Yaradan resulü için sevgilerin en yücesini bahşediyor.”Habibim, sen olmasaydın bu alemleri yaratmazdım”sözüyle sevginin önemini en iyi bir şekilde belirtmiyor mu? Sevgi öyle bir duygu ki, açılmaz denilen nice kapıları, çözülmez denilen kördüğümleri açmıştır. Dünya kuruldu kurulalı insanoğlu hep ona sığınmış, onda huzur bulmuştur.
Duyguların en güzeli, en merhametlisi o değil midir? Yüreğinde sevgi taşıyan insanlar, hep iyiyi, hep doğruyu, hep güzellikleri beraberlerinde taşımışlardır. Tarihimize baktığımızda, dünyaya hükmetmiş atalarımız sevgi havuzunda yıkanmış adaletle dünyayı huzur içerisinde yönetmişlerdir.Bir toplumda huzur varsa, başarı varsa orada sevgi vardır.Emri altındaki insanlara sevgi göstermeyen amir, öğrencisine sevgi veremeyen öğretmen ruhen rahatsız değil midir? İçinde sevgi taşımayan bütün davranışlar menzilini bulamamıştır. Çünkü, sevgi davranışa nitelik kazandırmaktadır.
Hintli bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir akrep görür. Onu kurtarmaya karar verir. Parmağını uzatıp kurtaracağı anda, akrep adamı sokar. Hintli, akrebi tekrar kurtarmaya çalışırken akrep tekrar sokar. Yakınlardaki başka birisi, onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler. Ama Hintli adam şöyle der: ”Sokmak akrebin doğasında vardır. Benim doğamda ise sevmek var. Neden sokmak akrebin doğasında var diye kendi doğamda olan sevmekten vazgeçeyim?”
Dostlar, şartlar ne olursa olsun dünyanın en güzel duygusu olan sevmekten kendinizi mahrum etmeyin. Etrafınızdaki akrepler sizi soksalar bile. Saygılarımla ( NİSAN 2010 )


İsmet ÜÇOK