İlköğretim dördüncü sınıfta okuyan Yusuf, okumaya hevesli sevecen bir öğrencidir. Yusuf, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersini çok ama çok sevmektedir. Bu dersin saatlerinin gelmesini adeta iple çekmektedir.
İsmail Bey, kendini ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersini öğrencilerine sevdirmiştir.
Öğretmen konu olarak hac konusunu işlemektedir, Öğretmen, haccın farz kılınışını ve farziyetini slâyt gösterileriyle öğrencilere anlatmaktadır.
Öğretmen İsmail Bey:
“Çocuklar Peygamber Efendimize İslâm’ın beş şartından biri olan hac, Hicretin dokuzuncu senesinde farz kılınmıştır. Hac farz kılındığı ilk yılda Peygamber Efendimiz, hac farizasını yerine getirmiştir.” Diye dersine devam etmektedir.
Öğretmenin bu sözlerini işiten Yusuf, parmağını kaldırır birden heyecanla öğretmeninden izin isteyerek ayağa kalkar ve öğretmenine:
“Öğretmenim! Benim dedem on senedir hacca gitmek için yazılıyor. Dedeme hâlâ hac kurası çıkmadı. Peygamber Efendimiz çok şanslıymış. Peygamberimize hac kurası, ilk yazılmasında hemen çıkmış.” deyince sınıftaki öğrenciler ve öğretmen gülmüşler Yusuf’un bu sözlerine.
Öğretmen, Yusuf’un yanına varıp başını okşamış ve:
“Çocuklar inşallah hepimiz hac görevimizi, Peygamber Efendimiz gibi yaparız.” Demiş.
Çocuklar hep bir ağızdan:
“İnşallah hep beraber hac görevimizi yaparız, öğretmenimmmm…” demişler.
17.11.2012
Yozgat