yılgın ve yorgun anılar durmadan üzerime gelir
bir keşmekeş rüyası ellerimde ölür
halsiz kalırsan umut yolculuğunda
bir umut ölür bin umut doğar

anılar nedensizniçinsiz gelir ve sebepsiz gider.bir anıda acep neler yüklüdür. bazen sessizliğinsesi bazen hıçkırık bazense çığlık.anılar neler katar bugünkü hayatımıza.
bir anı canlandı hayalimde.pembe güller gibi sen.ne kadar uzak gelse de yakınlaştırdı seni bana.umut yüklü yürekle gelmiştin siyah ekose eteğini savurmuş sonra da dönüp bana
yakışmış mı demiştin.oysa ki ben farklı şeyler düşünüyor(ypacağım müsamereyi) ve farklı
alemlerde dolaşıyordum.o an fark etmemiştim ama sonradan yaşadığımız günlerin güzelliğinin bir daha gelmeyeceğini ve o an için geçerli olduğunu fark ettim.işte tam bu nokta da anı canlandı gözlerimin önünde.bir sessizlik mi hıçkırık mı yoksa çığlık mı gerekli.
tam da bu nokta da derin bir sessizliğe gömüldüm.kendimden uzaklaşarak ve yaklaşarak.

anı yolculuğumun tam bu noktasında güzel günler hayalimde ölmeye başladı.oysa ki yeni şeyler canlandırmalıydı.yeni güzellikler yeni heyecanlar yahut yeni bir düşünce.o an anladım ki eski eski de kalmıştır.bize gerekense yeni güzel günler ve yeni umutlardır.

yine de düşünmeye devam edince yeni güzel günler için yeni ve eskimeyen bir sevdaya
gerek olduğunu yeni umutların yalınsız bir yaşamla birlikte geleceğini anladım.umudumun
söndüğü nokta ise eski sevdaların yenilenemeyeceği ve yeniden sevmek gerektiği idi.
yeniden sevmek kolaydı.fakat eskinin üzerine inşa etmek zordu.burdan çıkan sonuç ise
şarkı da dendiği gibi yine ve yeniden sevmekti.

sona gelince diyeceğim o ki bir umut söndü ama yerine bin umut doğdu.bu umut ise sen ve ben ve de yeniden doğan sevdamız olacak.