Hani bir ömre sığan şu UFAK meseleleri,yıllardır düşünür dururum. Yaşantımın her anın da bir çok ufak meselelerle burun buruna gelirim.Her olan bu olaylara meselelere konulara bilmem her türlüsüne kendi kendime gülerim,hayıflanırım,kederlenirim,bilmem şekilden şekle girer dururum.Her seferinde gönlümden yazımlar yazmak isterim.Onları kayıtlayıp atiye geleceğe hatıra insanlığa bir not bir anı olsun isterim,ama tembellikten olacak ya,hiç oralı olmadan vurdum duymazlığım sayesine hep kayıtsız kalır geçerim.
Aslı varsa şu son zamanlarda bir şeyler yapıp bazılarını kaleme almaya kendi kendime karar kıldım. Hani ne derler başlamak başarmanın yarısıymış.İçimde ki bu ümitle de başaracağımı sanıyorum da,yalnız biraz gecikmeli olacağını da burada kayda almadan da geçemiyorum.
Bir yandan da hiç önemli değil diyorum. Bana bu zaman tüneli ne kadar fırsat verirse(yüce Mevlam) bende o kadarıyla hareket eder işimi de o kadar yaparım,bu yüzden de gönlüm oldukça rahat,ve de huzurlu.Zira yılların ardından başlamam bile benim için büyük bir başarı, bir mutluluk.
İnsan oğlu için zaman tüneli oldukça bir bakıma kısa bir bakıma uzun.Bu da insanın kanaatine ve ya yorumuna göre değişebilir.Kimisi öyle der kimisi böyle der.Ama şunu beyan etmek isterim ki bu gün öyle diyen kişi,yarın fikrini değiştirip böyle de diyebiliyor.
Hani sıcaktan dert yandığı gibi, bir zaman sonrada soğuktan ağladığına bezdiğine de şahit olabiliyoruz.Fakat insan oğlu insandır, yaşam, yaşam dır,dünya öyle veya böyledir.Biz bir "canlı" insan olarak bunu kabul etmek zorundayız. Zira hiç kimse bizi zorlamadan durumları kabul eder dururuz da,her zaman da bir bahane bir sebeple de sığınacak veya kurtuluş sanacağımız bir sebebe de talip olur dururuz.
Hayat bu bir damla su gibi.İnsan bu gün var yarın yok.Bir damla su büyük bir nimet değerini kıymetini bilene.Bir damla su bir derya dır kişinin gözünde.işte yaşamın getirip götürdüğü bunca durumlarda geriye kalanlar sadece kuru birer hatıra kalıyor.Belki bu hatıralar zaman geçtikçe değerini yitiriyor sanılıyor ama,pekte böyle değilmiş.Zaman geçtikçe insana ders oluyor. Tecrübe oluyor ve insan geleceğini,geçmişini daha kesin ve kararlı görmesine sebep oluyor.
NOT:
Yalnız bu yazı dizimin on dört on beş anımı yayınlamak istiyorum.Saygılarımla.