Barış Manço en sıkıntılı anında dinlenir ya da sıkıldığında azcık, hüzünlendiğinde sonbaharına. Kapkaranlık bir ormanda kalmışsındır mesela. Dinlendirir seni, bir göl kenarında uzanırsın ve göğe dalarsın. Gök mavidir, bulut çok az ve sapsarı bir güneş. Bazen hava kapanır, uyku gelir hafiften ve ılık bir yağmur başlar gökte, gönlüne akar. Rahmet yağarken ıslanırsın ama üşütmez.
Barış abi geçmişi özletir, düşündürür tarihi, zamanı düşündürür, akıp giden zamanı. Elinden tutamadığın sevgilini getirir aklına, ayrılığın tatlı acısını hissedersin. Gülersin kimi zaman, bir kuru ekmek yerken doyarsın. Kalbine huzur akar kadife sesinden. Ölürsün sonra ölmeden ve yeniden doğarsın adeta. Senden öte biri konuşur yüreğinde ve sen susarsın. Anadolu olursun, Anadolu kokarsın. Şarkı biter, sen hayata kaldığın yerden devam edersin. Allah rahmet eylesin dersin, Allah rahmet eylesin.

Chire