Her şeyden umut kesmişken gördüm seni.Issız bir sokakta geceyi yaşarken yüzüme sertçe çarpan rüzgarın soğukluğu senin nefesinle melteme dönerken .Herkesin penceresini kapatıp ,perdesini sımsıkı çektiğinde.Yalnızlığın tadını bir yudum şarapta ararken buldum seni.Önce sesini duydum sonra ağzından dökülen her kelimede kayboldum.Söylediklerin belki de ruhumda şen bir kahkaha uyandırdı sana dair .Seni yaşamak istercesine kanat çırptı bu yürek.Kaybolmamacasına kendimdeydim ve senleydim.Yeni doğan günde aklıma ilk sen gelen sen oluyordun. Her kelime sanki senle başlayacakmış gibi heyecanla çıkıyordu ağzımdan .Senin için yaşıyordum belki de günü .Seni bir kez daha görebilme umuduyla çarpıyordu kalbim yerinden çıkarcasına .Hızla çarpıyordu seni düşündükçe .Umudum oluyordun.. .Yarınım...Güne bakışım ...Günle kayboluşum...