Hadi düş önüme çocukluğum. Sen önden yürü, ben peşinden geleceğim. Birlikte yeniden yürüyerek kucaklayalım evreni. Küçük bir çocukken yürümeyi bilmeden koşmuş, yorulmuşum. Ne çok şeyin farkına varamamışım. Şimdi yavaş yavaş yürüyelim birlikte. Sakın koşma. Yoksa yetişemem ardın sıra.

İlk nefesini alıp ağlayan, dünyaya gelişi kutlanan bebekler gibi ağlayalım. Dünyaya ses katalım. Varoluşun ilk ezgisidir ağlamak. Sakın korkma ağlamaktan. Ölü doğan bebekler ağlamaz. Hadi tut elimden çocukluğum. Birlikte ağlayalım… Ağlarsak; sıcacık, merhamet yüklü anne sesleri donatır evreni. Ağlama yavrum, der anneler… Korkma sakın, tut elimi.

Ah çocukluğum… Seslerin hayatımıza neler kattığını fark edemeden büyüdün. Annemin ninnileriyle, annemin dizlerinde uyudun. Sen büyüdün, ben uyuyamıyorum. Bugünlerde kuş seslerini özlüyorum. Kuş sesleriyle uyanan annemi özlüyorum. Uykularımın kabuslandığı gecelerin sabahında, annemin koynunda uyanırdım.

-Hadi uyan yavrum. Pencereleri aç, serçeler gelecek birazdan… İnsan serçelerden önce uyanmalı…

Diyen annemi ve kuş seslerini özlüyorum. Kuşların uçmaz olduğu, merhamet pencerelerinin kapalı olduğu bu şehirde, hadi uyan çocukluğum bir pencere aç. Kara gün kararıp kalmaz, türküsünü söylüyor yine annem…
Annemin söylediği, artık kimsenin bilmediği türkülerin özlem dolu sesi duyulur belki. Annem turna kanadında hasret yüklü türkülerle söyleşir; haber salar gurbete, haber alırdı sıladan. Katar katar olmuş gelen turnalar… Belki yine gelir. Belki onları annem yollamıştır. Söyleyin ölmesin turnalar. Söyleyin nesli tükenmesin. Söyleyin geri gelsinler… Salınacak haberlerim, söylenmemiş sözcüklerim var. Bende söyleşeceğim onlarla.

Turnalar artık gelmez mi diyorsun… Ah çocukluğum! Niye böyle vakitsiz büyüyorsun. Ah çocukluğum! Niye böyle sözler söylüyorsun… Diyar diyar dolaşıp, kanadına yüklenmiş hasreti, selamı, meramı türkü türkü dağıttı turnalar. Biliyorum, ikimizde hiç turna görmedik. Türkülerde işittik ismini. Ama hep görmek istedik. Sus çocukluğum… Söyleme… Biliyorum… Utanıyorum… Turna türküleriyle büyüyüp, göçmen kuşların neslini tüketen, kötü bir kuşağız biz. Gitme turnam vuracaklar, kanadını kıracaklar… Diye türküler yazdık ama üzgünüm turnam seni koruyamadık…

Türkiye’de şu anda 11 telli turna vardır. Nesli tükenmekte olan kuşlar arasındadır.
Zeynep Özmen-11 Kasım 2012