[ itali

Bir zamanlar köpekleri hiç sevmezdim.Çocuktum yedi 8 yaşlarında bir dağ köyünde anamla beraber yaşardık .Çok güzeldi evimiz tek kat taş ve ahşap kullanılarak yapılmış dededen kalma ,iki büyük odalı ,pencereleri çok güzeldi. Odanın salon olarak kullandığımız yerinde kademeli iki peyke vardı ve ben küçük peykede oturmaya bayılırdım.Kocaman geniş önü toprak bir ocağımız vardı uzun kış gecelerinde dal odunların çıtırtısı ile iyice ısınır sonra anamın peykeye açtığı yatağımın içindeki hafif soğukluktan çok hoşlanırdım .
Bir ineğimiz vardı adı Tebriz dedemin kardeşi Güney Azerbaycan ki Kazvin ve Tebriz şehirlerini bizim dedelerimizin kurduğunu söylerdi ve o güzel şehrin anısına bu isim verilmişti sanıyorum. ]Pencerenin önüne oturur ayaklarımı demir parmaklıkların arasından sarkıtır ve dışarıya bir mahkum gibi bakardım .Anam hemen önümde ineğimizi sağardı o yalını yerken bol sütlü idi beni bakır maşrabama ayrıca sağar sıcacık sütü çiğ hüp diye içerdim.
Çok kar yağardı köyümüze ve epeycede kalırdı .Telefon direklerinin fincanlarını tutabilirdik.kış gelmeden teneke helva kutularına toprak doldurur yapraklarını dökmüş pembe yaban güllerinden kestiğim çubukları daldırır camın önündeki geniş altı taş pencere önüne koyardım.Ve onlar yemyesil ve taze sürgün çıkarırlardı .Heryer ve bütün ağaçlar kışa teslim olmuşken o yeşil sürgünlerde baharı yaşardım.
Gün vurdukça karların üstü hafifçe erir sonra ayaza çekerdi ve üzerinde yürüyünce batmazdı sürütmelerine teneke çaktığımız kızaklarla yarış yapardık soğuktan mosmor olurdu ayaklarımız .Karların içinde tüneller açardık.
Anam çok güzel tam buğday unundan ekmek yapardı siyah olurdu çok lezetli pleki dediğimiz iki toprak kap ateşte kızdırılır hamur içine ustaca atılır ve üzeri közle örtülerek pişmeye bırakılırdı kış aylarında ekmek içerdeki ocakta pişirilirdi .Sıcakken içine tereyağı koyar birazda bal yada dut pekmezi döker ekmeğin kenarlarını içine banardık.
İşte böyle bir kış günü anam ekmeği pişirmiş ve plekilerin üst kapağını açıp ekmeği soğumaya bırakmışken amcamların Kafkas çoban köpeği içeri dalmış ekmeği almış ardından da diğer mahalleden sarı başka bir kırma köpekte içeri dalınça boğuşmaya başladılar ben dışarda idim ve anam korkudan haykırınca içeri daldım anam bir köşede korkuya bağıryordu .Köpeklerin birini kuyruğundan yakaladım çeker dışarı attım .Köpeklerden nefret ediyordum. devam edecek